Thema: Bouwen is de opdracht

"De muur werd op de vijfentwintigste van de maand Elul voltooid, na tweeënvijftig dagen." (Nehemia 6:15)

Er is een vraag die mij altijd bezighoudt, de vraag op welke manier mensen geraakt worden door wat God doet. Als je al een poosje meeleest, weet je dat ik sterk geloof in gelovigen die in het leven van elke dag iets van Jezus laten zien en Zijn Koninkrijk brengen. Het gevolg is dat ik graag gelovigen wil opbouwen om hier sterker in te worden. Je kunt wel preken tegen veel ongelovigen, maar uiteindelijk al voor een groot deel bepalend zijn wat gelovigen in iemands omgeving doen. De kans dat jij iemand in contact brengt met God is waarschijnlijk veel groter dan dat iemand die nog niet gelooft, de kerk binnen komt lopen. Dus jouw rol is heel belangrijk. Ik hoop dat je het beeld nog steeds voor je hebt van Nehemia en zijn doel. Het doel is niet dat hij een kerk bouwt, maar hij is bezig om de samenleving te bouwen.

De tempel was al herbouwt en nu is hij bezig met de stadsmuur. Dan gaat het om het sociale leven waarin de tempel een plaats heeft. Bouwen aan een sociaal leven waarin God een serieuze plaats heeft. Zo is hij begonnen aan die enorme stadsmuur van Jeruzalem. Je hebt gezien dat er telkens vijanden waren die er alles aan deden om het werk tegen te houden, maar Gods plan stond wel vast en ook Nehemia liet zich niet van de wijs brengen. Zowel aanvallen van buiten als van binnen hadden op Nehemia's toewijding geen enkele invloed. En dan staat er dat de hele stadsmuur in 52 dagen is herbouwd. In 52 dagen! Nee, niet alleen de toewijding van Nehemia speelde een rol, het was ook God Die het liet lukken. Het werk was in de eerste plaats van God uitgegaan. En zo maakte Nehemia een begin aan het herstel van de Joodse inrichting van de samenleving. Geestelijk was de rol van de tempel nog maar heel beperkt, maar er was nu een muur en er waren principes door Nehemia gebruikt in de geestelijke strijd, die we telkens tegenkomen in de Bijbel en hij had principes ingesteld rond thema's van gerechtigheid. 

Binnen de muur waren er dus wel degelijk Goddelijke principes aan het terugkeren. En als dan de muur overeind staat, dan zijn de volken rondom Jeruzalem vervuld met ontzag. Wat daar gebeurde was bijna onmogelijk. De tijd waarin wij nog niet eens een gewoon huis kunnen opleveren was de tijd waarin de hele muur was hersteld. En dat maakte indruk onder de volken. Plat gezegd: Een stelletje van die ballingen die terug waren gekomen hebben in no-time gebouwd aan dat wat God altijd wilde. Misschien geestelijk niet gelijk zichtbaar, maar er was ruimte ontstaan door die muur en dat doet iets onder de volken er omheen.

Wat gebeurt er dus als je als christenen aan een samenleving bouwt waarin Gods principes zichtbaar worden. Oh zeker, afbakenen van dat terrein mag echt wel. Je beperken tot een stad en daar een muur van bescherming door bijvoorbeeld gebed omheen bouwen en daarbinnen aan het werk gaan met Gods principes dat valt op in onze samenleving. Begin gewoon eens aan je eigen dorp of stad. Niet te moeilijk gaan denken, maar bouw een gebedsmuur om je dorp en ga als kerk in het dorp gewoon de principes van het Koninkrijk leven, tot op diplomatiek niveau toe en vergeet niet doorlopend te bouwen aan die muur. Wat gaat er dan gebeuren?

Ik merk direct dat iets in mij zegt: "Theo, wat denk je nu zelf?" Nou, wat ik denk, komt niet overeen met wat ik geloof. Als ik ga redeneren denk ik dat het niet kan en zou ik zomaar kunnen gaan twijfelen aan de toekomst van de kerk, maar tegelijk geloof ik zoals ik geloof dat de kerk niet ten dode is opgeschreven en dat waar wij onze verantwoordelijkheden nemen, God ontzag zal geven onder hen die er niets mee hebben. Er wordt namelijk iets zichtbaar van God Zelf, door jou en mij heen. En zeker weten dat God daarmee zal bouwen. Alleen, als je het wegredeneert met je verstand, bouw je niet eens aan een geestelijke muur om je dorp of stad, maar als je in geloof durft te gaan, zal dat veranderen en kan het wel eens veel sneller gaan dan je denkt. En ja, bij Nehemia liet niemand het afweten als het over zijn taak ging. 

Gebed: Heer, misschien is dit wel de eerlijkste vraag die U mij stelt in het boek Nehemia: "Geloof jij dat Ik in staat ben om van dat wat je van Mij laat zien, iets enorms te maken?" Heer, ik geloof, maar wel vaak met vallen en opstaan.