Thema: Eerste brief van Petrus
"Maar heilig God, de Heere, in uw hart; en wees altijd bereid tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is, met zachtmoedigheid en eerbied." (1 Petrus 3:15)
Waar hoop jij op? Dat lijkt best een brede vraag. Je kunt hopen dat je oud wordt, je kunt hopen dat je een goed leven hebt of dat je een goede carrière krijgt. Er is zoveel wat je kunt hopen. Of hoop je eigenlijk maar helemaal niets meer omdat je al zoveel teleurstelling hebt gehad waardoor je maar bent gestopt om nog iets te hopen. Het zou allemaal kunnen. Is er dan verder niets meer over hoop te zeggen? Petrus zegt namelijk dat je altijd bereid moet zijn om rekenschap af te leggen van de hoop die in je is. Petrus lijkt er dus vanuit te gaan dat je altijd hoop hebt, want je moet altijd bereid zijn om er verantwoording over af te leggen.
Natuurlijk begrijpen we dat Petrus het over Bijbelse hoop heeft. Het gaat hem om hoop op het eeuwige leven. Nu kunnen we zeggen dat je altijd 'ja' moet kunnen zeggen als iemand aan je vraagt of je straks in de hemel komt. Of zoals ik het ook wel eens hoor: Als er straks iemand een pistool op je hoofd zet en vraagt: "Geloof jij in Jezus en als dat zo is, schiet ik". Volgens mij is dat niet hoe Petrus het hier bedoelt. Het is ook helemaal niet realistisch om er zo over na te denken omdat je op zo'n moment bijzondere genade nodig hebt om staande te blijven. Dat kun je niet voorbereiden. Zo extreem bedoelt Petrus het waarschijnlijk niet. Maar ben je bereid om trouw te blijven aan Jezus op het moment dat je daar een prijs voor moet betalen?
Petrus zet dit in een opmerkelijke context. Hij schrijft er gewoon bij: Heilig God de Heer in je hart en heb een goed geweten. Dat blijkt dus alles te maken te hebben met de hoop die in je is. Kennelijk heeft dat er invloed op. Als je het woord 'heiligen' letterlijk neemt, dan zegt Petrus: Zet God de Heer apart in je hart. Met andere woorden richt je op God de Heer in je hart, heb je focus op Hem. Dus niet op de omstandigheden, maar op Hem. Richt je op de Heer en geef Hem alle eer. Je hoop haal je uit Hem die je Heer is. Maar dat niet alleen.
Heb een goed geweten. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de hoop. Je hoop verdwijnt namelijk als sneeuw voor de zon op het moment dat je geweten niet zuiver is. Hoe dat komt? Zodra je geweten je begint aan te klagen, heeft satan een ingang om je hoop te roven, maar dan zijn er ook mensen die je kunnen aanspreken en zeggen dat je verhaal niet klopt, omdat je niet zuiver bent. Dan worden ze niet beschaamd vanwege je levenswandel in Christus, maar dan hebben ze iets om je op aan te spreken. En laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal momenten in ons leven dat zulke dingen gebeuren en dat je geweten niet zuiver is. Als Petrus dan zegt: "Heb een goed geweten", reinig dit dan bij God. Laat er niet iets tussen jou en God instaan, maar kom er opnieuw mee bij het kruis. En spreken anderen je er op aan, durf dan ook verantwoording af te leggen van de hoop die in je is. Want de hoop is dat als jij je zonden belijdt, dat God getrouw en rechtvaardig is om te vergeven. Ja, ik heb verkeerde keuzes gemaakt, maar daar heb ik mij van bekeerd en dat is vergeven door God. Zo herstel je de hoop die in je is en moeten aanklachten zwijgen.
En als er dan toch lijden is, terwijl er niets is waar je voor zou moeten lijden, besef dan dat Jezus ook eenmaal onrechtvaardig heeft geleden. Niet voor niets, want het heeft jou en mij het leven gebracht, maar Hij leed niet voor Zichzelf, maar werd ter dood gebracht voor jou en mij om daarna op te staan en ons het leven te geven. Leef dan nu al in de hoop die is betaald en leg verantwoording af van die hoop als dat gevraagd wordt.
Gebed: Heer, ik wil alles opruimen wat levende hoop in mij in de weg staat. Reinig mijn geweten en mijn hart, zodat ik altijd verantwoording kan afleggen van de hoop die in mij is.
