Thema: Eerste brief van Petrus
"Maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God." (1 Petrus 3:4)
Na die eerste zin van het derde hoofdstuk, volgt er nog zo'n zin die heel regelmatig uit het verband wordt gehaald. Eerst een verkeerd begrip van het woord onderdanigheid, want Petrus brengt juist verbetering aan in de cultuur die er heerste. En dan komt er die zin over vrouwen dat ze hun haren niet mogen vlechten en geen sieraden mogen gebruiken. Er zijn kringen waar deze zin als een wet wordt gebruikt, maar er staat helemaal niets over niets mogen. Ook hier moeten we goed lezen en vooral begrijpen wat Petrus bedoelt te zeggen. Hij wil dat vrouwen zullen schitteren. Goed om te beseffen als je dit als vrouw leest, dat je bedoeld bent om te schitteren. Je mag opvallen! Het gaat helemaal in de Bijbel er niet over dat vrouwen een onbetekenende plaats moeten innemen, vrouwen worden juist uitgedaagd om op te vallen.
In die tijd, waar vrouwen vaak niet meer waren dan en product om seks mee te hebben of een soort minderwaardig schepsel dat handig was voor het huishouden, zegt Petrus dat het sieraad van een vrouw niet in gevlochten haren of gouden sieraden moet zitten. Vrouwen werden hierdoor in die tijd verleidelijk gemaakt voor hun mannen. Als je er over nadenkt is dat eigenlijk heel verschrikkelijk. En tegen die achtergrond zegt Petrus dat de sieraad van vrouwen niet moet zitten in het vlechten van haren of gouden sieraden. Hij zegt dus niet dat het niet mag, maar het is niet de bedoeling dat dit je tot een vrouw maakt die schittert als een sieraad. In de situatie daar zegt Petrus: Je man moet van je genieten vanwege je innerlijke mens. Zachtmoedigheid en een stille geest. Daarin mag je schitteren.
Natuurlijk was het daar de bedoeling dat de heidense mannen daardoor tot geloof zouden komen. Dat kan ook nu nog wel gelden, maar mag ik het ook gewoon breder trekken? En dan niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen? Wat maakt jou tot een bijzondere en mooie man of vrouw? Is dat hoe verleidelijk je bent voor je partner? Is dat hoe stoer je bent of welke carrière je hebt? Wat bepaald uiteindelijk hoe waardevol je bent en wat maakt dat jij echt gezien mag worden? Dit is een thema dat voor heel veel vrouwen, maar ook mannen ingewikkeld is. Ik kom heel veel negatieve zelfbeelden tegen, maar ik kom ook heel veel compensatiegedrag tegen in het pastoraat. Maar waar ligt nu je echte waarde in? Dat is geen uiterlijkheid, maar dat is je verborgen identiteit die in je hart zit. Daar gaat het om! Dat is ook nog eens onverwoestbaar. Eigenlijk kom je dan gewoon uit bij de vruchten van de Geest. Dan gaat het dat je schittert omdat je onvoorwaardelijk wilt liefhebben, het oordeel wilt loslaten. Dat Jezus echt door jou heen zichtbaar wordt. Dan kom je niet alleen tot je bestemming, maar ook tot je waarde. Daar kan geen gouden ring of uiterlijke schoonheid tegenop. Dat vergaat toch. Joh, als je straks oud bent geworden is je uiterlijke schoonheid verdwenen en is je gouden ring dof geworden, maar als je door Gods Geest leeft en op Jezus lijkt, dat blijft zo mooi aan jou.
Durf je vanuit dit perspectief te bouwen aan wat jou zo mooi maakt? Mannen en vrouwen, allebei. Geen compensatiegedrag zodat je wenselijk mooi genoeg bent, maar leven uit je identiteit en je innerlijke mens, dan ben je echt mooi, dan genieten mensen echt van je omdat je dan een stukje hemel op aarde brengt. Daar gaat het Petrus om en dan komt er iets in beweging bij de mensen die je ontmoet en bovenal: Dan geniet God echt van je.
Gebed: Heer, ik dank U dat U mij een andere manier leert van mooi zijn en schitteren en dat dit niet hoeft op een aardse manier die toch vergaat. Ik vraag U om geduld, vrede, liefde, wijsheid, blijdschap en zoveel meer waardoor iets van de hemel in mij zichtbaar zal zijn.
