Thema: Lijdenstijd

"Waarom is deze zalf niet voor driehonderd penningen verkocht en aan de armen gegeven?" (Johannes 12:5)

Er zijn onbegrijpelijke dingen in het Evangelie. Eén van de meest onbegrijpelijke dingen die je telkens leest is het ongeloof van degenen die doorlopend rondom Jezus waren. Het ongeloof van de discipelen bijvoorbeeld, hoe is het mogelijk dat ze na zoveel onderwijs en zoveel wonderen en tekenen nog niet doorhadden dat Jezus niet als een aardse koning is gekomen, maar dat Hij echt de Messias is. Er zijn wel momenten dat Petrus, namens de anderen, een belijdenis uitspreken, maar ondanks dat blijft tot het laatst de discussie gaande over wat Jezus nu echt kwam doen. Misschien moeten we zelfs zeggen dat er maar één is die echt heeft begrepen wat Jezus te wachten stond. Maria, de zus van Lazarus, die heeft begrepen waar het echt om ging. Als je naar het emotionele lijden van Jezus kijkt, moet Maria weldadig zijn geweest voor Zijn emotionele bestaan.

Maria kennen we natuurlijk van de geschiedenis met Martha. Martha dient dan en Maria zit aan de voeten van Jezus en Martha klaagt dan bij Jezus over Maria omdat zij al het werk moet doen voor de maaltijd. En ook in deze situatie lijkt het weer zo te zijn. Martha is nog steeds druk en Maria weet wat er echt toe doet. Want terwijl Jezus aan de maaltijd ligt, komt Maria met een kruik met hele dure zalfolie en ze begint de voeten van Jezus te zalven. De prijs hiervan was enorm en de zalf werd gebruikt om iemand die overleden was de zalven. Er zijn uitleggers die zeggen dat iedereen in die tijd probeerde om een kruik van deze olie te verzamelen voor het moment van het eigen overlijden. Het is in ieder geval duidelijk dat Maria hier niet een restant gebruikt van de olie die over geweest zou zijn van het overlijden van Lazarus, want in de andere Evangeliën staat dat ze de fles brak. Het was dus een nieuwe fles.

De reden waarom ze dit doet vertelt ze niet, maar Jezus zegt er wel iets van. Als er commentaar komt, zegt Jezus dat Maria deze zalf heeft bewaard met het oog op de dag van Zijn begrafenis. De zalf die Maria over de voeten van Jezus uitgiet is een belijdenis van wat zij gelooft van Jezus. Dit moet weldadig geweest zijn voor Jezus. Ook als je kijkt met welke hoeveelheid zalfolie Maria haar geloof belijdt. Ze was een geurend getuigenis van haar Meester! En dan, terwijl Jezus dit ondergaat en Maria Zijn voeten afdroogt met haar haren, neemt Judas het woord. Een discipel, één van hen die zeer nabij Jezus was. Judas, die straks ook de verrader zal worden. En hij zegt: "Deze olie had voor heel veel geld verkocht kunnen worden en dan had het geld aan de armen gegeven kunnen worden". Zo hypocriet als het maar zijn kon, want hij had niets met de armen, maar hij dacht alleen aan het geld waar hij aan verslaafd was.

Bedenk even dit: Jezus wordt in de daad van Maria helemaal erkent in Zijn werk. En natuurlijk, Jezus wist dat velen niet zouden geloven, maar dat heeft ook met Zijn mens-zijn alles gedaan. En dan de woorden van Judas. Hij zegt eigenlijk dit: Het geld is belangrijker dan het sterven van Jezus. Hij doet met zijn woorden Jezus intens pijn en hij wijst Hem totaal af. Waar Jezus door Maria bemoedigd werd met haar geloof, daar krijgt Hij van Judas een trap na. Afwijzing, radicaal. Besteed geen geld aan Jezus, maar stop het liever in mijn geldzak. En daar gebruikt hij dan de armen ook nog eens voor als dekmantel. Weet je, Jezus leed ook op dit moment van binnen. De weldaad van een gelovige vrouw wordt ruw kapot gescheurd door de wreedheid van een verrader en aanbidder van de mamon. Een doodsgeur in plaats van een liefdesgeur. En wij, waar ligt onze prioriteit als het om Jezus en Zijn Koninkrijk gaat. Welke geur gunnen wij aan Jezus?

Gebed: Heer, wat een intense pijn moet dit zijn geweest en wat een spiegel voor ons.