"O dwaze Galaten, wie heeft u betoverd om de waarheid niet te gehoorzamen; u voor wie Jezus Christus eerder voor ogen is geschilderd alsof Hij onder u gekruisigd was?" (Galaten 3:1)
Jezus heeft Zich voor jou overgegeven en als je dat gelooft ben je rechtvaardig voor God! En als je dit loslaat, dan doe je Gods genade onrecht aan en nog erger: Je verklaard het offer van Jezus als onvoldoende. Dat doe je als je door de wet de gerechtigheid zoekt! Dan zeg je eigenlijk: “Jezus, Uw werk was niet genoeg, ik doe er in ieder geval nog wat bij!” Als het echt zo zou zijn dat er gerechtigheid is door de wet, dan is alles wat Jezus heeft gedaan voor niets gebeurd. Jezus had echt niet hoeven te sterven, Hij had niet op deze aarde hoeven rond te lopen op het moment dat we via de weg van de wet rechtvaardig hadden kunnen worden.
Soms denk ik dat wij nog te weinig echt heilig boos worden op het moment dat we merken dat de wet als een mogelijkheid wordt gezien om door zalig te worden. Dat we het nog veel te makkelijk laten gebeuren dat onze goede werken een toegangsticket voor de eeuwigheid zou zijn. Zodra dit wordt gezegd, dan slaan we Jezus eigenlijk midden in Zijn gezicht. En als je dan ziet hoe Paulus reageert, dan ineens begin je te begrijpen waarom hij zo heftig uithaalt naar die mensen in Galaten. Hij is echt in alle staten! Hij accepteert echt niet wat ze hebben aangenomen van die dwaalleraren.
Paulus noemt ze zelfs betoverd. Je zou dat kunnen vertalen met dat ze zich hebben manipuleren om iets anders te gaan geloven en dat kan er bij Paulus echt niet in! Hij accepteert dit niet. Hij noemt hen zelfs dwaas. Er zijn uitleggers die zeggen dat hij ze echt uitscheld met woorden die in onze tijd zouden klinken als: “stelletje stomme varkens!” De heftigheid van zijn woorden kunnen we niet helemaal in onze vertalingen terugvinden, maar dat Paulus echt boos is, is wel duidelijk.
Je moet ook even beseffen wat het betekent op het moment dat je de wet gaat houden om iets te verdienen en om de genade van God niet op waarde te schatten. En elke keer als wij zonde vrijheid laten roven doen wij eigenlijk precies hetzelfde. Laat je niet betoveren! Laat je niet onder de macht van dit soort dwalingen brengen. Je beseft soms niet half hoe hardnekkig dit is en hoe vast je daarin komt te zitten.
Wees gehoorzaam aan de waarheid dat Christus jouw gerechtigheid is. Je kunt, als je al zo vaak hebt nagedacht over het offer van Jezus, toch niet accepteren dat je dit wordt afgepakt. En hoe makkelijk dit gaat? Wat gebeurt er als jij in zonde valt? Wat doe jij de dag erna? Ga je eerst je diep ongelukkig voelen, jezelf pijnigen? Ga je eerst uitspreken dat de gevolgen wel groot zullen zijn, zodat je eerst allerlei beloften gaat doen? Zo herkenbaar, maar zo niet hoe Gods genade werkt. Berouw en belijden en God vergeeft telkens opnieuw en daardoor is ook de relatie met God weer herstelt. Is dit te makkelijk? Laat je door dit soort gedachten niet betoveren, want dit is wat genade is. Wil je iets toevoegen, dan doe je Jezus tekort en raak jij je vrijheid kwijt.
Gebed: Heer, Uw genade is genoeg, ook als ik weer ben gevallen, dan wil ik niet langer verdienen, maar alleen Uw genade ontvangen.
