"En aan een ander werkingen van krachten, en aan een ander profetie, en aan een ander het onderscheiden van geesten, en aan een ander allerlei talen, en aan een ander uitleg van talen." (1 Korinthe 12:10)
We zijn er natuurlijk nog niet helemaal rondom het thema tongentaal. Dat iets wat je niet begrijpt, maar wat wel heel erg krachtig is een avontuur met God is mag wel duidelijk zijn. Er waren momenten dat ik met bevrijdingspastoraat bezig was en we aan het eindgebed van het traject bezig waren en het soms heel zwaar was. Juist op dat soort momenten heb ik ervaren wat er gebeurd als je dan in tongen gaat bidden. Je weet echt niet wat je bidt en plotseling komt er dan wel een doorbraak. En op andere momenten merk ik dat bidden in tongen je direct een gevoel geeft waar het mee te maken heeft, of dat er gelijk een beeld komt.
Als je alles leest wat Paulus erover schrijft, dan heeft hij het ook nog over zingen in tongen. Hij zegt zelfs: “Ik zal met mijn geest bidden, maar ik zal ook met mijn verstand bidden. Ik zal met mijn geest lofzingen en ik zal met mijn verstand lofzingen.” Er is dus bij Paulus duidelijk geen discussie over het gebruik van deze gave. Hoe heerlijk is het als je op deze manier mag meezingen met de engelen in de hemel.
Maar er is nog iets. Hoe ga je in de samenkomst van de gemeente er nu mee om? Paulus maakt een duidelijk onderscheid. In de samenkomst is het de bedoeling dat de gemeente wordt opgebouwd. En door onverstaanbare woorden kun je niet opgebouwd worden. Dus is het niet zinvol en ook niet de bedoeling dat er in tongen gesproken wordt. Tenzij dat de andere gave rond tongentaal door de Heilige Geest is geschonken. Er moet iemand zijn die het kan uitleggen.
Pas geleden bad ik met iemand aan wie ik had gevraagd wat hij wilde ontvangen. En nog nooit eerder had iemand die aan mij gevraagd of ik wilde bidden voor de gave van uitlegging van talen. Ik stond echt even wat verbaasd te kijken. Tegelijk dacht ik wel dat deze gave niet minder belangrijk is dan de anderen. Als God door Zijn Geest wil spreken zonder dat wij er iets in bedenken, dan is er dus een vertaler nodig. En laat er nu niet ene school zijn die deze vertaalopleiding heeft dan alleen de Hemelse Beroepsopleiding van Jezus en Zijn Geest.
Nu kennen we allemaal de verhalen van tongentaal die vertaald zou zijn, maar waar de vertaler zelf zijn verhaal van maakte om zo zijn doel te bereiken. Als we ons daardoor laten leiden, krijgt angst het voor het zeggen. Misschien is dit wel echt het avontuur waar we in de kerken nog maar weinig ervaring mee hebben en is het zo spannend dat we er voor terugschrikken. En tegelijk wil Paulus het niet groter maken dan nodig, want hij geeft ook duidelijk aan dat profetie in verstaanbare woorden belangrijker is in de samenkomst.
Het hele avontuur met God is, als je er goed over nadenkt, het avontuur van God met jou. Hij doet het door jou heen en wil je daarin groeien. Als je nadenkt wat het avontuur met God is, dan kom je er achter dat je niet zonder al die gaven van de Geest kunt. Dan gaat het zeker mis en strandt het avontuur. En toch zullen we nog zien dat we er nog niet zijn. Het avontuur met God gaat nog een laagje dieper, want naast deze noodzakelijke gaven van de Geest waarin wij mogen uitstappen, is er nog een weg die dit overtreft.
Gebed: Heer, ik dank U voor Uw gaven en ik wil bewegen in de kracht van Uw Geest, zodat Uw Koninkrijk zal doorbreken in deze wereld.
