“En nadat Paulus hun de handen opgelegd had, kwam de Heilige Geest op hen; en zij spraken in vreemde talen en profeteerden.” (Handelingen 19:6)
Het is wel apart als je opeens de vraag van de grootste kerkleider krijgt of je de Heilige Geest hebt ontvangen. Ineens, als uit het niets, krijg je die vraag: “Heb je de Heilige Geest ontvangen?” Wat een vraag, want wij zouden zeggen: “Ja, natuurlijk, Die hoort bij het geloof.” Maar voor deze mensen was het niet vanzelfsprekend. En eigenlijk gebeuren er ook hier weer bijzondere dingen die helemaal niet passen binnen onze theologieën.
Dat begint al bij het punt dat ze gedoopt zijn met de doop van Johannes de Doper. Blijkbaar was ook deze doop van bekering nog steeds in sommige delen van de kerk actief. Als Paulus in Efeze komt blijkt dat de gelovigen niet gedoopt zijn in de Naam van Jezus, maar ook niet eens weten dat de Heilige Geest er is. Dat is in onze beleving wellicht wat apart, want de Heilige Geest is voor ons, hoeveel of hoe weinig wij er ook van kunnen ervaren, toch de derde Persoon binnen de Godheid. Voor de gelovigen in Efeze, op dat moment, was dit iets wat ze echt niet wisten. Net als in het Oude Testament, was dit toen nog heel anders als voor ons nu. Ze begrijpen dan ook niet waar Paulus het over heeft.
Overigens zijn er ook nu delen in de kerken waar de actualiteit van de Heilige Geest ver te zoeken is en waar de Heilige Geest niet meer zou doen dan alleen overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Dat is echter niet wat Paulus bedoelt met het ontvangen van de Heilige Geest. Die algemene taak van de Heilige Geest was er blijkbaar wel geweest, al werd dat niet zo expliciet toegeschreven aan de Heilige Geest. Ze waren namelijk wel gedoopt in de doop van Johannes de Doper. Dus het besef van zonden was er wel. Maar het werk dat de Heilige Geest daarna doet, waardoor Hij de gelovige in beweging zet en Zijn gaven actief maakt, daar hadden ze nog niet van begrepen, maar ze waren ook nog niet op die manier gedoopt in de Heilige Geest.
Dan is het opmerkelijk dat Paulus hen eerst in de Naam van Jezus doopt. Het gaat van bekering van dode werken, naar de doop met de vergeving van zonden. En op dat moment dat zij de geloofsdoop hebben ontvangen, is het dus nog niet zo dat ook de Heilige Geest actief is geworden. De Heilige Geest heeft wel woning gemaakt in die gelovigen, maar Hij is nog niet met een krachtige zalving aanwezig en werkzaam. Direct na hun doop in Jezus legt Paulus hen de handen op en op dat moment verandert alles! Direct bij de handoplegging, komt de Heilige Geest over hen en ze spreken direct in tongen en beginnen te profeteren.
Weer wordt duidelijk dat geloof en bekering en de doop in Jezus Christus, niet betekent dat de gaven van de Geest actief zijn. Telkens weer zien we dat handoplegging noodzakelijk is. Zonder die handoplegging blijft het persoonlijk, maar start de bediening van de gelovige niet. Geestelijk leiders moeten dus echt beseffen dat de handoplegging fundamenteel is voor de Nieuw Testamentische kerk.
Gebed: Heer, het lijkt zo aards, die handoplegging, maar U doet er dus wel iets doorheen, zodat Uw Geest volop in beweging komt. Dank U wel dat U op deze manier ons tot meer in staat wil stellen.
