“En Mozes zei tegen God: Zie wanneer ik bij de Israëlieten kom en tegen hen zeg: De God van uw vaderen heeft mij naar u toe gezonden, en zij mij zeggen: Wat is Zijn Naam? Wat moet ik dan zeggen?” (Exodus 3:13)
Je kunt natuurlijk zeggen dat het gedeelte van vandaag niet het initiatief van Mozes was om contact met God te zoeken. En dat klopt wel. Ik vraag mij wel altijd af wat Mozes met zijn schapen in de woestijn deed. Hij was altijd al een bijzondere man, stond voor gerechtigheid en in het huis van de Farao wilde hij geen kind van de Farao zijn. Hij bleef trouw aan zijn eigen volk. Hoe dat verder was in zijn relatie met God weten we niet precies. De brandende doornstruik was voor hem in ieder geval wel een verrassing, maar als God dan spreekt, reageert hij ook direct in het besef dat de plaats waar hij stond heilige grond was. En dan spreekt God, en dan?
Ik hoop dat de praktijk van jouw leven is dat je altijd scherp wilt zijn op het verstaan van Gods stem. En ook dat je ondertussen hebt geleerd wanneer het God is Die spreekt. En of dat nu door een visioen, een gedachte, een stem of gewoon door Zijn Woord is, maakt wat minder uit. De vraag is als God spreekt hoe jij dan reageert?
Hoe reageer jij op een situatie dat je een jonge moeder in een rolstoel ziet zitten, met twee kleine kinderen ernaast en je wordt overweldigd door verdriet om die situatie en je krijgt de gedachte: “zou je misschien niet gewoon met die vrouw moeten bidden?” Dit soort gedachten lijken absurd en ik hoor heel vaak mensen zeggen: “Dit is gewoon een eigen gedachte, dat is echt niet van God hoor.”
Nou, het is net zo absurd als dat Mozes in de woestijn loopt, een doornstruik in de brand ziet staan en God Die spreekt uit die doornstruik en zegt: “Mozes, ga jij Mijn volk Israël eens even uit de slavernij halen.” En dan die reactie die volgt, is dat niet precies ook onze reactie als God spreekt? Misschien is het voorbeeld van die vrouw in de rolstoel voor je gevoel wat extreem, of is dit een reactie net als die van Mozes? Een reactie waarbij we eigenlijk proberen God op andere gedachten te brengen en te zeggen: “Nee, dit klopt echt niet.” Of “stuur maar liever een ander”?
Als je echt in relatie met God leeft en luistert naar Zijn stem in je leven, dan ga je gegarandeerd momenten tegenkomen zoals Mozes. Momenten dat God iets van je gaat vragen en dat je denkt: “Liever niet”. En wat doet God dan? Mag je die bedenken uitspreken? Blijkbaar wel, Mozes doet dat ook en nog volhardend ook. En stel je voor dat het niet klopt wat Mozes hoort, dan zijn de rapen gaar. Maar God zegt maar één ding dat er echt toe doet: “Ik Ben heeft je gezonden.” En met Zijn Naam zegt God: Ik zal er zijn! Met andere woorden: Als je gestuurd wordt door God en jij twijfelt, zegt God: “Je doet het niet alleen, Ik maak Mijn Naam waar en Ik ga met je mee.” Durf jij, met die belofte te luisteren naar Gods stem in je hart?
Gebed: Heer, ik wil in elke situatie Uw stem horen. Spreek Heer en ik wil luisteren, maar ik vind het ook heel eng als het dingen zijn die niet normaal gevonden worden.
