“Maar de hele menigte schreeuwde als één man: Weg met Deze, en laat voor ons Barabbas los.” (Lukas 23:18)
We hadden al eerder gezien dat Pilatus geen schuld in Jezus had gevonden en dat hij er alles aan probeerde te doen om Jezus los te laten. Maar alles moest nu gebeuren omdat Jezus op weg was naar Golgotha, iets waarin niemand Gods plan zag. Het volk wilde Jezus niet, zeker ook niet als Messias, maar Pilatus zag niet in Wie Jezus echt was en zat flink met Hem in zijn maag. En Jezus ligt heel zwaar op zijn maag. De actie om Hem naar Herodes te sturen was niet tot een succes geworden, behalve dat zij ineens vrienden waren geworden. Het gevolg was dat hij Jezus gewoon weer terugkreeg.
Er was dus niet veel veranderd. Overigens had ook Herodes geen oordeel over Jezus uitgesproken. Pilatus moest dus iets met Jezus, waarin hij geen schuld kon vinden en Die hij eigenlijk niet kon laten doden. Overigens is ook dat opmerkelijk omdat men het echt niet zo nou nam met een mensenleven. Pilatus stelt voor om Jezus te straffen met geselingen en Hem daarna los te laten. En hij zegt er dan bij dat hij toch immers iemand moet loslaten op het feest.
Het had zo’n mooie oplossing kunnen worden. Hij moet toch iemand loslaten, dan maar Iemand Die nooit iets verkeerd had gedaan. En dan staat het complete volk op tegen Pilatus. Ze willen Jezus niet los, maar Barabbas moet los. Notabene een moordenaar willen ze losgelaten hebben. Gratie voor iemand die een ander van het leven had beroofd. Natuurlijk is dit een heel mooi beeld van wat Jezus echt deed: Gratie verdienen voor schuldige zondaren. Dat mag je er ook echt in zien, maar tegelijk, wat er echt gebeurde is met geen pen te beschrijven. Het hele volk waar Jezus echt voor gekomen was, dat wijst Hem af! Dat volk hoeft niets van Jezus te hebben. Gods eigen volk, het volk waar Hij alles voor over had gehad, waar Hij al zo vaak genade aan had gegeven, wijst nu Jezus totaal af en ziet liever Jezus sterven dan Barabbas.
Uiteindelijk redt Jezus juist hierdoor het volk, maar vanuit was het volk doet, wijzen ze Hem af. Het dubbele in al deze daden krijgen we nooit klein. Zonder deze daden, waren wij reddeloos verloren. Zonder een volk dat Jezus liet kruisigen, was er voor ons geen hoop geweest. Dat is het wonder dat een wonder zal blijven en waar we niets van begrijpen. Net zo min als bij Judas. Barabbas zal gelachen hebben, we lezen in ieder geval nergens dat hij hierdoor is gaan geloven. En Pilatus krijgt uiteindelijk Jezus niet vrij, wat hij ook deed. Hij is wel blijven getuigen dan Jezus onschuldig was, ook toen het volk als één man riep dat Jezus gekruisigd moest worden.
Jezus is Gods weg gegaan, dit was hoe het moest gaan en daarmee zijn degenen die hier een rol in speelden ook niet onschuldig, maar is er wel hoop voor elke schuldige, toen en nu! Uiteindelijk waren het onze zonden, die Jezus naar het kruis brachten. Zo is het ook en dan staan wij op ene lijn met elke Jood toen.
Gebed: Jezus, dank U, dat U voor mij bent gegaan en ik vraag U vergeving dat U naar het kruis moest vanwege mijn zonden. Ik dank U dat ik vrij ben door Uw sterven!