"En zij was een weduwe van ongeveer vierentachtig jaar, die de tempel niet verliet en met vasten en bidden God dag en nacht diende." (Lukas 2:37)
Je zou je af kunnen vragen hoe je een ontmoeting met Jezus krijgt, of hoe je meer van Jezus in je leven kunt ontvangen? Ik leerde in mijn jeugd dat je niet zomaar kon geloven en dat je daar maar veel om moest vragen. Als je dan later ziet hoe eenvoudig geloven is, dan komt de vraag nog wel eens opzetten om meer ontmoetingen met Jezus, verlangen naar veel meer van Jezus leven door je heen. En eigenlijk is dat ook wel een heel belangrijk punt, hoe we meer van Jezus ontvangen. Anna wist hoe dat ongeveer 'werkte'
Hoe oud Anna is weten we niet. Er staat dat ze een weduwe is van ongeveer vierentachtig jaar. Maar of ze vierentachtig jaar weduwe is of dat dit haar leeftijd is weten we niet. Ze was zeven jaar getrouwd geweest. Ze zou dus ook ruim honderd jaar geweest kunnen zijn. Maar let op wat zij doet. Als je de hele geschiedenis leest van haar, dan begint ze op het moment dat Jezus in de tempel wordt gebracht door Zijn ouders, te profeteren dat Hij de Heer is, maar ook begint ze te spreken tegen anderen die de verlossing in Jeruzalem verwachten. Blijkbaar waren er in die tijd meerderen die uitzagen naar de verlossing door de Messias.
En hoe zag hun verwachting eruit? Hoe verwachtte deze oude vrouw en ook degenen die daar bij haar waren de Messias? Door doorlopend in de tempel te zijn met vasten en bidden. Het is een prachtige tekst om op zondag je kerk vol te houden. Dan zeg je gewoon: "Anna ontmoette Jezus omdat ze altijd in de tempel was, anders was dat nooit gebeurd en daarom moet je altijd in de kerk zijn." Als we het zo stellen, hebben we het niet begrepen, denk ik. Ja, op zondag met gemeente bij elkaar is fundamenteel en belangrijk, maar dat is niet wat we bij Anna zien waar het om gaat.
Anna had de keus gemaakt om altijd in Gods nabijheid te zijn. Zeker in die tijd, toen God nog woonde in de tempel was dat ook de plaats waar God de verzoening liet zien en liet werken. God woonde toen immers nog in de tempel. Maar nu is de tempel in de eerste plaats ons hart. En de kerk is niet meer geworden dan een gebouw waar al de tempels van ons lichaam bij elkaar komen om God te loven en te prijzen. Meer van Jezus, meer ontmoetingen met Jezus krijg je dus niet door in de kerk te gaan wonen, maar om altijd in Gods nabijheid te zijn in je leven.
Als het waar zou zijn dat we meer ontmoetingen zouden krijgen door altijd in de kerk te zijn, de hele week door, dan bouwde ik mijn huis vast aan de kerk, want ik wil meer van Jezus! Maar we ontmoeten Jezus, waar we ons hart, onze tempel, richten op de ontmoeting met Hem. Dat is op zondag in de kerk als een mogelijkheid en daar werkt God zeker en krachtig, maar ook op die andere momenten dat jij je afzondert en met Jezus wandelt. Als Anna, dagelijks verwachten en uitzien, vastend en biddend omdat je meer van God wil in je leven.
Gebed: Heer, wat een prachtige vrouw was Anna, ze was altijd daar waar U wilt zijn. Ik wil mijn tempel afstemmen op U en altijd U verwachten, elk moment, elke dag.
