"Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar." (Romeinen 12:4 en 5)
Geloof jij in de kerk? Dat is wel een bijzonder vreemde vraag, want als je ergens niet in zou durven geloven dan is het de kerk. Ik kom mensen tegen die zeggen dat de kerk niet meer hoeft en dat de kerk niet meer iets is van deze tijd. Iedereen kiest wat het beste bij hem of haar past en daar is het mee klaar. Toch geloof ik niet dat we kunnen zeggen dat iedereen maar moet doen waar hij zin in heeft. Ik geloof ook niet dat we allemaal een eigen kerk moeten oprichten, hoe zeer ik ook begrijp dat als er geen leven is, je verlangt om iets te doen.
Toch is er, in het Nieuwe Testament, één ding heel duidelijk: De kerk is een feit. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat er in elke stad een gemeente was. En hoe wij dat nu precies moeten vormgeven is misschien niet het belangrijkste. Degenen die mij kennen weten dat kerkmuren voor mij iets zijn waar ik slecht mee overweg kan. Ik geloof ook niet in de kerk als de kerk binnen menselijke structuren, al kunnen die goed en ook noodzakelijk zijn. Uiteindelijk is dat niet de kerk die Jezus voor ogen heeft gehad.
De kerk is uiteindelijk de verzameling van gelovigen in deze wereld. En natuurlijk is ene grote wereldkerk helemaal geen optie en dus splitst dat zich ook gewoon op in groepen. Van daaruit zijn structuren ook niet vreemd. Alleen de structuur, de kerkorde, het reglement mag niet de basis zijn van de gemeente. En het kan zelfs niet zo zijn dat als je lid bent van een kerk met een andere naam dan je buurman, dit zou betekenen dat de los van elkaar functioneert. Lees die zin nog maar een keer.
Uiteindelijk is dit belangrijk: De verzameling van gelovigen is als een lichaam, waarvan Jezus het Hoofd is. Het Hoofd is al in de hemel en heeft Zijn Geest in ons uitgestort. En daar waar gelovigen geloven in Jezus Christus als het Hoofd, daar zijn ze onderdeel van dat lichaam. En dat dit in plaatselijke kerken en denominaties gebouwd wordt, is begrijpelijk, maar geestelijk gaat het over al die grenzen en muren heen. Sterker nog, als in jouw kerk een gave ontbreekt, is dat niet verschrikkelijk, maar het wordt verschrikkelijk op het moment dat je de gave niet van iemand anders durft te aanvaarden die van een andere kerk is. Want het lichaam van Christus met de complete verscheidenheid aan gaven en bedieningen is namelijk niet voorbehouden aan alleen jouw kerk, maar ligt uiteindelijk als een zalving over de hele kerk op aarde.
Dit zijn flinke, schokkende woorden, dat besef ik. En ze zijn schokkend omdat wij, in ons land heel sterk zijn gaan denken in wij en zij, in onze kerk en in onze vorm. En waar dat gebeurt, lukt het niet meer om te geloven in de kerk. Geloven in de kerk is niet geloven dat je redding ligt in je kerklidmaatschap, maar geloven in de kerk betekent dat je gelooft dat Jezus Zelf, door de kerk Zijn werk voortzet op aarde.
Gebed: Heer, U bouwt Uw Koninkrijk door ons heen. U doet het en U wilt het met ons doen. En U laat Uw Geest de grenzen doorbreken die wij hebben gemaakt, Heer, breekt U er doorheen en bouw Uw lichaam op aarde.
