"Maar voor alle dingen, mijn broeders, zweer niet: niet bij de hemel, ook niet bij de aarde, en zweer ook geen enkele andere eed, maar laat uw ja ja zijn en uw nee nee, opdat u niet onder enig oordeel valt." (Jakobus 5:12)
Wat laten wij aan de wereld zien, zijn wij echt zout dat de wereld smakelijk maakt? Eigenlijk hebben alle dingen waar we over hebben nagedacht te maken met het feit dat wij in positieve zin opvallen. Of misschien moet ik het wel anders zeggen: Dat we op een hemelse manier opvallen. Dat de wereld om ons heen in ons iets ziet van de hemel. Pas als dat zo is, dan liggen er kansen om ook de boodschap van Jezus de wereld in te brengen.
En als er één ding is waar wij heel snel op worden afgerekend en als je één argument wilt noemen waarom mensen niets met de kerk te maken willen hebben dan is het wel eerlijkheid. Het wordt ook heel vaak gebruikt om maar een argument te hebben, maar toch is het goed om elkaar eens echt aan te kijken en aan elkaar te vragen hoe betrouwbaar wij nu eigenlijk zijn. We hebben het al over bemoedigen gehad en dat onze cultuur bestaat uit oordeel, schuld en boete. Dat maakt ook dat eerlijkheid soms afgestraft wordt als je vertelt dat je dingen fout hebt gedaan. Leugentjes om bestwil om jezelf te redden, daar grijpen wij maar al te makkelijk naar.
Is het je wel eens opgevallen dat als iemand in een overspelige relatie leeft, dat hij geweerd wordt van het Avondmaal, maar als iemand liegt of roddelt, hij gewoon aan het Avondmaal mag deelnemen? En dat terwijl het zevende en het negende gebod gewoon onder elkaar staan in de wet van God. Eigenlijk is dat opmerkelijk. Jacobus maakt ons duidelijk dat ons ja, ja moet zijn en ons nee, nee moet zijn. Dat heeft in de eerste plaats te maken met afspraken die we maken. Inconsequentie breekt uiteindelijk de kerk af. Maar eerlijkheid gaat nog veel verder dan afspraken die we maken. Wil jij er voor kiezen om altijd eerlijk te zijn. Altijd te kiezen voor de waarheid?
Jezus heeft nooit een leugen verteld, maar altijd de waarheid gesproken. En misschien is dit wel een van de moeilijkste dingen. Misschien kost het je soms heel wat moeite om door je schaamte heen te komen. Ooit werkte is bij een bedrijf waarbij iedereen de ander de schuld gaf van fouten die werden gemaakt. Of als jij een opdracht had uitgevoerd die niet klopte, dan wist degene die de opdracht gegeven had nergens meer van. Als dat onze houding is, dan worden we onbetrouwbaar. Als iemand jouw diepe dingen uit zijn leven durft te vertellen, dan zegt dat heel vaak iets over jouw betrouwbaarheid.
Morgen zullen we over nog een stuk eerlijkheid nadenken. Als het namelijk al niet lukt om in de gewone dingen eerlijk te zijn, hoe gaat het dan met de geestelijke dingen. Ik bedoel: durf jij echt eerlijk met mensen die op je pad zijn om te gaan? Niet om de ander de grond in te trappen, maar durf jij eerlijkheid te zijn over de noodzaak van persoonlijk geloof?
Gebed: Vader, raak mijn lippen aan, zodat mijn lippen geheiligd zijn en ze alleen de waarheid zullen spreken en zet een wacht voor de deur van mijn mond.
