"En 's morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar." (Markus 1:35)
Als je het eerste hoofdstuk van Markus doorleest dan heeft het er alle schijn van dat vanaf de roeping van de eerste discipelen, de gebeurtenissen in de synagoge en de situatie met de schoonmoeder van Petrus allemaal op ene dag gebeurden. Dat is betrekkelijk veel op ene dag en dan zou je denken dat dit Jezus ook wel energie gekost moet hebben. En wat lezen we dan? Jezus staat 's morgens vroeg op. Maar eigenlijk is dat geen goede beschrijving van het moment, daarom staat er nog achter dat het midden in de nacht was.
Midden in de nacht staat Jezus op en Hij gaat er alleen vandoor. Hij gaat naar buiten en Hij zoekt een eenzame plaats op. Misschien even een vraag tussendoor, als jij verlangt om op Jezus te lijken, hoe vaak doe jij dit? Hoe vaak zoek jij een eenzame plaats op? Jezus laat door het hele Evangelie heen zien dat dit telkens belangrijk is voor Hem. Keer op keer vinden we Jezus op een eenzame plaats waar Hij is om te bidden. Hij zoekt, midden in de hectiek van Zijn bediening telkens weer de eenzaamheid op. Hij doet dat niet op zijn bed in het huis waar Hij verbleef, maar Hij ging er midden in de nacht voor naar een eenzame plaats om in de stilte te spreken met Zijn Vader.
Jezus was toch ook God, dus dan was dit toch niet nodig? Jezus zou later zeggen dat de Vader in Hem is en Hij in de Vader is en dat als je Jezus ziet, je ook de Vader hebt gezien? En toch gaat Jezus telkens weer het gesprek met Zijn Vader aan. Hij doet niets uit Eigen beweging, alles gaat in overleg met Zijn Vader. Dit is ook Jezus! Jezus als mens had ook de leiding van Zijn Vader nodig. Zonder de Vader kon Hij uiteindelijk ook niets doen.
Jezus is in Zijn hele leven ook totaal afhankelijk van Zijn Vader geweest. En tegelijk is Jezus daardoor niet minder God, Hij was daardoor niet zwak, het was juist Zijn kracht om telkens afgestemd te zijn op Zijn Vader. Alles bleef in harmonie, tot het laatste toe! Hoe zeer de Vader Zijn Zoon ook heeft laten gaan, Hij liet Hem niet aan Zijn lot over. Jezus en de Vader zitten altijd op ene lijn.
En als wij in Christus zijn, laat Jezus ons zien hoe ook wij telkens afgestemd moeten zijn om de bediening die God op ons heeft gelegd te kunnen voltooien. Het zijn de plaatsen waar Jezus alleen met de Vader was, waar Jezus de volgende stap uit kon zetten in Zijn bediening. En juist op die plaatsen waar wij in de stilte met God zijn, daar kunnen we onder Zijn leiding de volgende stap uitzetten in onze bediening.
Als je naar de dagplanning van Jezus kijkt, zou je zeggen dat er voor deze stilte momenten helemaal geen tijd was. Rust kreeg Hij bijna niet, maar Hij nam het wel. Rusteloos is ons hart, tot het rust vindt in God!
Gebed: Jezus, Uw eenzame momenten met Uw Vader laten mij zien dat dit de momenten zijn waarop het echt gebeurt. En ik moet zeggen dat ik vaak drukte laat heersen in mijn leven en daardoor de stilte te weinig zoek.
