"Ik schrijf u, vaders, omdat u Hem kent Die er vanaf het begin is. Ik schrijf u, jonge mannen, omdat u de boze hebt overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, omdat u de Vader kent." (1 Johannes 2:13)
Johannes twijfelt niet aan het geloof van zijn lezers. Dat is iets dat er duidelijk in naar voren komt. Hij zet wel alles even flink op scherp zodat duidelijk is dat we ook in Christus nog zonden doen en dat we ondanks dat niet in de duisternis moeten wandelen. Maar als Johannes dan verder gaat schrijven, en meer onderwijs gaat geven, dan vertelt hij nog wel even waarom dat hij juist aan hen schrijft. En in dat 'waarom' zit voor ons ook een duidelijke spiegel.
Het is daarbij ook opmerkelijk dat Johannes twee keer, bijna dezelfde tekst schrijft. Alleen heeft hij het over schrijven en geschreven. Johannes blijkt dus al eerder te hebben geschreven en hij schrijft nu nog een keer. Bij dat schrijven, maakt hij onderscheid tussen vaders, jonge mannen en kinderen. En dan moet je eens kijken hoe hij dat doet.
De vaders spreekt hij aan als degenen die God kennen, Die er vanaf het begin al is. Daar is tijd voor nodig om iemand echt te leren kennen. Het is niet duidelijk of Johannes letterlijke vaders bedoelt, of dat hij geestelijke vaders bedoelt. Maar de vaders zijn degenen die God kennen. Dat gaat diep en ik neig er naar om het geestelijk te duiden. Ben jij dan een vader (of een moeder) in het geloof? Ken jij God echt, meer en meer en door en door? Heb je al zoveel met God gewandeld, dat je Hem echt bent gaan kennen?
De jonge mannen zijn degenen die in de kracht van hun leven staan en midden in de strijd van het leven staan. De strijd waarbij satan op hen de aanval opent. Meer als op de vaders. De vaders zijn meer bezonnen, hebben meer rust, maar de jonge mannen worden nog makkelijk meegetrokken. Maar zegt Johannes, jullie hebben de boze overwonnen. Dit staat er in voltooid verleden tijd! Ze hebben overwonnen en in Christus is inderdaad de overwinning een feit. Besef dat ook, als de strijd fel is, dan heb je al overwonnen!
En tenslotte komen ook de kinderen nog aan bod. Zij kennen de Vader! Jonge gelovigen zijn als kleine kinderen. Ze kennen de Vader! Zoals een klein kind weet wie zijn vader is, zo kent een jonge gelovige ook Zijn Vader. Een kind twijfelt daar helemaal niet aan! Een kind weet gewoon wie zijn vader is, dat hoef je niet eens te vragen, hij herkent hem uit duizenden. En dat is voor een kind genoeg en door de tijd heen gaat een kind zijn vader ook meer en meer begrijpen.
Misschien moet jij je afvragen waar je staat? Hoe is jouw geloof ondertussen ontwikkelt? En durf je ook uit te strekken naar meer groei en naar meer volheid van God in je leven. Want als dat gebeurt, komt er ook meer rust in je leven. En het onderwijs dat volgt is voor alle drie de groepen. En Johannes schrijf aan hen, omdat ten diepste het fundament hetzelfde is, al is er verschil waar iemand staat.
Gebed: Vader, laat mij groeien tot een vader in het geloof, niet dat ik dan niets meer met satan te maken zal hebben, maar dat ik steeds meer uit de rust van U te kennen mag leven en ontspannen!
