"En Noach bouwde een altaar voor de HEERE." (Genesis 8:20a)
"Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven." (Genesis 9:13a)
Na bijna een jaar is de tijd aangebroken dat Noach en zijn gezin de ark kan verlaten. En heel veel vragen laat het verhaal open. Hoe het met eten is gegaan wordt niet genoemd, hoe Noach en zijn gezin de tijd hebben doorgebracht ook niet. En bedenk dat de ark meer een drijvende beestenschuit is geweest dan een comfortabele woonboot. Maar na een jaar maakt God Zelf de deur weer open en Noach en zijn gezin mogen de ark verlaten. En dan is het opmerkelijk wat Noach doet.
Noach begint niet met werken, hij zoekt niet eens een plaats om te wonen, maar hij begint met een offer voor God. Als je alles om je heen hebt zien verdwijnen, als je beseft dat de ark je redding was, als jij beseft dat Jezus je redding is, wat doe je dan? Noach begint te offeren. En dat is opmerkelijk, want je zou hier toch even mee wachten tot er weer wat meer dieren op de aarde zouden zijn? Maar Noach neemt van al de reine dieren en maakte daar een brandoffer van. Van de reine dieren waren er telkens zeven tweetallen de ark ingegaan. En op het moment dat God dit oprechte offer van Noach ruikt, op het moment dat God ruikt wat de mens Hem aanbiedt, dan beslist God dat Hij de aarde nooit meer zo zal vervloeken. Blijkbaar wil God dit oprechte offer niet missen. God blijkt vreugde te beleven aan het offer van Noach.
En dat is voor ons een les. Hoe vaak offeren wij God niet iets omdat het moet? Of hoe vaak denken wij dat God dat offer van ons toch niet veel zal vinden, zou God het zelfs wel merken? En of dat je geld is, je tijd, of wat ook. Hier blijkt dat God er op reageert, het behoedt zelfs ons ervoor dat God de aardbodem niet nog een keer op deze manier zal vervloeken.
Oprechte offers blijken hier dus de vloek te voorkomen. En om dat te onderstrepen geeft God ook nog eens de regenboog. Misschien wel om ons te herinneren aan Zijn belofte, maar vanaf nu is het ook goed om te bedenken dat er een offer aan vooraf ging. God ziet onze offers aan en is er blij mee. Dat zegt deze regenboog ook en God betoont Zijn trouw. En nog iets heel vreemds: Die regenboog doet God ook herinneren aan Noachs offer en Zijn belofte aan Noach. Telkens als God de boog in de wolken brengt, zal God gedenken aan Zijn verbond. Die regenboog is geen toevallige samenloop van natuurkundige omstandigheden, God brengt hem in de wolken.
God brengt het oprechte offer en Zijn trouw bij ons in herinnering en ook bij Zichzelf. God wil geofferd worden, maar God wil ook trouw zijn. En als God dan later Zichzelf offert, zal Hij ook trouw zijn aan Die Mens Die Zichzelf offerde, terwijl Hij ook God Zelf was. Dat offer maakt dat God altijd trouw kan blijven.
Gebed: HEER, voor U zijn mijn offers, U bent vanwege Uw genade mijn offers waard! En ik dank U dat U altijd trouw zult zijn en dat U ook Uzelf herinnert aan Uw verbond op het moment dat U de regenboog in de wolken brengt.
