"En terwijl zij de Heere dienden en vasten, zei de Heilige Geest: Zonder voor Mij zowel Barnabas als Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb." (Handelingen 13:2)
Dat is nu misschien precies wel de vraag waar wij mee kunnen lopen: Op welke manier weet je nu wat Gods Geest van je wil? Hoe weet je nu op welk moment de Heilige Geest je laat zien wat Gods plan is met jouw leven. Want we kunnen wel zeggen dat het voor de discipelen blijkbaar niet vreemd was dat de Heilige Geest sprak. Misschien zelfs wel zo dat ze er niet eens van opkeken, maar ergens hebben we dan toch ook handvaten nodig waardoor we een beetje houvast hebben? Hoe kom je in de beweging van de Geest, zodat Hij ook echt tot je kan spreken?
Toch lijkt dit eenvoudiger dan dat het is. Tenminste wel als we het gedeelte van deze dag lezen. Paulus was in Antiochië met een aantal apostelen die niet allemaal even bekend zijn. Zij waren daar in de gemeente. Het bleken mensen te zijn met gaven van profetie en ook de gave van leraarschap. Op zich waren dat al bijzondere zaken.
Maar er komt een moment dat ze te horen krijgen van de Heilige Geest dat Barnabas en Paulus afgezonderd moeten worden voor het werk waar God hen voor geroepen had. Heel duidelijk wordt het niet direct wat deze roeping nu precies was. Paulus zou wel naar de heidenen gaan, maar daar waren ze al. Ergens zal er nog wat meer zijn geweest met betrekking tot hun roeping. Hoe dan ook, is dat hier niet het meest belangrijk. De vraag is voor ons nu op welk moment de Geest van God zegt dat ze Paulus en Barnabas moeten afzonderen en uitzenden.
En dan blijkt hoe eenvoudig het eigenlijk is om de momenten dat de Geest spreekt er ook gewoon open voor te staan. Want er staat duidelijk dat dit gebeurde toen zij de Heere dienden en vasten. Op dat moment spreekt Gods Geest. Juist op dat 'gewone' moment. Of is dat toch wat minder gewoon dan dat het voor ons is? Ze waren bezig met datgene wat ze eigenlijk altijd deden, dat was hun leven: ze dienden de Heere! Hoe ze dat deden staat er niet bij. Wel staat er nog bij dat ze op dat moment ook nog vasten. Ze waren intens bezig met God. Ze dienden Hem met alles wat in hen was. En dat moment is het moment van de Geest.
Dit is wel een les. Want we hoeven er eigenlijk niets voor te doen en er hoeft al helemaal niets spectaculairs te gebeuren om de Geest in beweging te krijgen. Het gebeurt namelijk gewoon op het moment dat ze de Heere dienden. Toen sprak de Geest. En natuurlijk is het hier specifiek gericht op datgene wat daar belangrijk was. Maar nu is dat dus op die punten die nu belangrijk zijn. Wanneer spreekt de Geest van God, soms dus heel letterlijk tot jou? Heel eenvoudig: op het moment dat je de Heere dient. Ga dagelijks en voortdurend met Hem om, dan zullen er ook momenten komen met de Heilige Geest.
Gebed: Heilige Geest, misschien sta ik uw stem wel het meest in de weg omdat ik zo druk ben en zo weinig U dien. Ik wil luisteren, maar vooral ook U veel meer dienen en zelfs als het nodig is mij onthouden van eten en drinken, zodat ik helemaal gericht kan zijn op U.