"Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomstige." (Hebreeën 13:14)
Al eerder stonden we stil bij het feit dat we burgers zijn van de hemel. Maar toch is daar nog wat meer over te zeggen. Want we kunnen best tegen elkaar Gods waarheid uitspreken dat we in het geloof burgers van de hemel zijn, maar het feit is dat, ondanks dat het Hoofd Boven is, wij dat nog niet zijn. De schrijver van de Hebreeënbrief zegt daarom dat we ook nog op zoek zijn naar de toekomstige stad. We zijn, terwijl we hemelburgers zijn, nog steeds wel onderweg.
In Christus ben je dus niet alleen hemelburger, maar ben je ook reiziger op deze aarde. De schrijver van de Hebreeënbrief heeft het er over dat we de toekomstige stad zoeken en tegelijkertijd trekt hij ook de lijn vanuit Abraham. Abraham ging uit zijn land en zijn familie op weg naar het beloofde land. Hij wist er eigenlijk niets van, maar God zou hem er brengen.
Wij zijn reizigers op weg naar de toekomstige stad waar we nog maar zo weinig van weten, maar we weten en geloven dat het daar uitermate goed zal zijn en dat God ons daar zal brengen. En nu, nu zijn we reiziger, we zijn onderweg. Maar reiziger onderweg zijn we wel als hemelburger. We leven ondertussen wel als kinderen van het Koninkrijk hier Boven. En dat bepaalt dus ook onze manier van reizen. De schrijver zegt er in de verzen erna over: "Laten wij dan altijd door Hem, Jezus, een lofoffer brengen aan God... en vergeet het weldoen en het onderlinge dienstbetoon niet."
Dat is het. Reiziger onderweg in een vreemd land op weg naar ons Vaderland, dat nog een vreemd land is, zijn reizigers die hier op aarde al wel leven als Koninklijke reizigers. Dit bepaalt dus alles van de manier hoe we omgaan met alles dat God ons toevertrouwt. We reizen wel voort, maar heel onze levensweg is een weg waarin God ons ontmoetingen en omstandigheden geeft waarin Hij ons alle ruimte geeft om Zijn Koninkrijk te leven.
Willen wij op deze manier reizen door het leven? Wil jij echt het verschil maken, onderweg naar Huis? Zodat er een lofoffer op je lippen is, maar ook dat je gerechtigheid en recht uitoefen in je wandelen. En ja, dat mensen die jij mag ontmoeten de handen oplegt en hen biddend zegent? En met dat ik dit zo zeg, voel ik ook vaak mijn eigen worsteling hiermee.
Een reiziger onderweg is namelijk ook een reiziger die weet dat het gebed in de ontmoetingen, stukjes hemel op aarde zijn voor die mensen die je ontmoet. Dit laat zien wat voor reiziger jij bent. En het zoeken naar recht en gerechtigheid zijn de tekenen van het Koninkrijk waarnaar jij op weg bent. Dat bepaalt hoe je met mensen omgaat, dat bepaalt welke ethische keuzes dat je maakt. Dat zijn keuzes volgens de ethiek van het Koninkrijk.
En reiziger zijn betekent ook dat je uiteindelijk zult aankomen. En dan zal blijken dat het land minder vreemd is dan je dacht, want je leefde er hier op aarde al uit. Lieve pelgrim, reis je weg met vreugde!
Gebed: Vader God, ik ben een reiziger die gevoed wordt door zijn land van herkomst. Ik wil leven en reizen vanuit Uw ethiek, vanuit Uw keuzes. En onderweg wil ik het verschil maken op aarde.
