"Maar Jezus bukte Zich en schreef met Zijn vinger in de aarde." (Johannes 8:6b)
Het lijkt een geschiedenis waarvan je zou denken dat de genade van Jezus heel sterk naar voren komt. En dat klopt, maar als we deze geschiedenis echt toepassen dan komen we plotseling misschien wel behoorlijk in de problemen. Want Jezus doet dingen in de geschiedenis met deze overspelige vrouw waarvan jij misschien wel denkt: Ja, hallo, maar dit kan toch echt niet? En toch doet Jezus het! Het lijkt wel of Jezus wat zaken op ene lijn zet.
De vrouw om wie het hier gaat is door de leiders van het volk op heterdaad betrapt in overspel. En het gaat hen hier eigenlijk helemaal niet om deze vrouw, maar eigenlijk willen ze met Jezus afrekenen. Want als Jezus de wet van Mozes volgt, moet Hij deze vrouw laten stenigen, maar als Hij dit doet, overtreed Hij de wet van de Romeinen en zal Hij gevangen genomen worden. Eigenlijk stellen ze een vraag waarmee Jezus altijd vast gezet wordt. "Jezus, wat zegt U ervan, deze vrouw moet gestenigd worden."
En in plaats van antwoord te geven bukt Jezus Zich voor over en schrijft in het zand. Sommigen denken aan een tekst uit Jeremia waar staat dat de ongelovigen in de grond geschreven zullen worden, maar elke reactie van de leiders is alleen een reactie op Zijn woorden en niet op dat wat Hij in het zand schreef. Wat is het dan wel?
Jezus laat hen in ieder geval eerst tot bezinning komen. Hij zegt niets en schrijft alleen in het zand. Er was nog Iemand die met Zijn vinger schreef. God, Jezus' Vader heeft ook met Zijn vinger geschreven, maar Hij deed dat in steen. Hij schreef de wet onuitwisbaar in stenen tafels. Maar Jezus schrijft hier in het zand. Jezus schrijft hier in uitwisbare tekens, zoals Hij is gekomen om de zonden uit te wissen. Is dat het symbool wat we hierin mogen zien? De woorden zelf blijken in ieder geval niet belangrijk te zijn, maar Jezus is ook niet gekomen om te oordelen, zoals de wet oordeelt, Jezus komst was om vrij te spreken. En nadat ze nogmaals vragen wat er moet gebeuren zegt Jezus: "Wie zonder zonden is, mag de eerste steen gooien".
En Jezus gaat verder met schrijven in het zand. Jezus doet hier iets wat ons in een hele moeilijke positie brengt. Hij zet de zonde van overspel op dezelfde lijn als welke andere zonde ook. Nee, Hij spreekt het niet goed, zeker niet. Deze vrouw mag weggaan als er niemand is die zonder zonde is, maar ze mag niet nog een keer zondigen. Jezus maakt elke zonde net zo erg als overspel, waar wij overspel als hoofdzonde zien. Jezus ziet elke zonde als hoofdzonde. En tegelijk mocht Hij, als zondeloze, de eerste steen gooien. Jezus doet het niet: Ïk veroordeel u ook niet".
Elke zonde is net zo erg. "Zondig niet meer", geldt niet alleen voor overspel. Maar Jezus wil jouw zonden wel in het zand schrijven. Geloof maakt dat Hij elke zonde zal uitwissen. Niet om makkelijk te zondigen, want: "Ga heen, en zondig niet meer."
Gebed: Here Jezus, ik ben geneigd om altijd te oordelen, maar U oordeelt niet, maar geeft genade. Wij stellen sommige zonden boven andere zonden, maar U maakt elke zonde net zo erg. Leer ook mij om in het zand te schrijven.
