"Zo overwon Jozua Amalek en zijn volk met de scherpte van het zwaard. Toen zei de HEERE tegen Mozes: Schrijf dit ter gedachtenis in een boek en prent het Jozua in dat Ik de herinnering aan Amalek van onder de hemel geheel zal uitwissen." (Exodus 17:13 en 14)
En als je dan alles gehad hebt, word je ook nog eens van achteren aangevallen. De vijand die op een hele gemene manier Israël in de woestijn probeert om te brengen. Een reden lijkt er niet voor te zijn, maar het gebeurt wel. In dit gedeelte blijkt niet dat de aanval van achter was, maar als deze geschiedenis in Deuteronomium nog een keer wordt genoemd blijkt dat dit zo was. Maar deze aanval is de ene kant van deze geschiedenis, maar er valt ook iets op dat heel veel troost geeft in elke strijd.
De overwinning die Israël hier behaalt is heel wonderlijk. De staf die Mozes in zijn hand omhoog hield laat het volk de overhand hebben. Het is de staf van God, zegt Mozes. En in die staf blijkt, zoals al vaker, Gods kracht en majesteit aanwezig te zijn. En allemaal kennen we die geschiedenis dat de armen van Mozes zwaar worden en dat hij ondersteuning nodig heeft zodat Gods staf werkelijk omhoog zal blijven. En de overwinning wordt ook inderdaad een feit.
Maar in dit gedeelte blijkt ook dat God veel verder kijkt dan alleen naar deze strijd. Sterker nog, niemand kan nu nog vermoeden dat er van het hele volk maar twee mannen zullen zijn die uit Egypte vertrokken zijn, die ook werkelijk zullen aankomen in Kanaän. Het hele volk, op twee na, zullen omkomen. Niemand die dat weet. De woestijn zal voor allen hun graf worden. Al zal het volk, als volk, Kanaän binnengaan.
En als dan deze strijd met Amalek is gewonnen, dan moet Mozes dit opschrijven met daarbij dat God Amalek helemaal zal uitroeien. En waarom moest dit? Zodat Jozua het zal weten. En Jozua zal straks, samen met Kaleb degene zijn die wel Kanaän in zal trekken. God kijkt hier al veel verder. God heeft het overzicht, ook in deze strijd. En waarschijnlijk is de achterbakse aanval van deze vijand de oorzaak dat God hier deze belofte al geeft.
In de woestijn van je leven zullen we nog heel veel ongeloof moeten verliezen om straks als een Jozua het Beloofde Land in te kunnen. Maar er ligt hier een belofte voor het volk, voor een toekomst waar ze nog geen weet van hebben. En hoe jouw woestijnreis ook zal lopen, als jij, in geloof, je weg gaat met God, dan zal er onderweg nog heel wat van jouzelf moeten sterven. Maar Jezus zal in jou opstaan en zal de gedachtenis aan elke vijand van Hem uitroeien uit je gedachten. De overwinning is al zeker. De HEER is de Banier! Het is de strijd van God, ook in jouw leven. Maar de uitkomst in het geloof is zeker. En prent het je in, dat alle vijanden van God in jouw leven, ten onder zullen gaan.
Gebed: HEER, wij zien vaak maar zo'n klein stukje van ons leven, maar U overziet alle tijden en de strijd waar we vaak midden in zitten is Uw strijd. U belooft te strijden, maar U belooft ook de absolute eindoverwinning. Wij willen in alle omstandigheden geloven dat U overwint! En op Golgotha overwon U al, zodat U alleen de eindoverwinning nog maar hoeft op te halen.
