Een discipel is iemand die in zijn manier van leven en doen op Zijn Meester lijkt. Dat betekent dus dat je wel aan de voeten van Jezus mag zitten om te luisteren en te leren. Het is alleen de vraag waarom je daar zou willen zitten. Het is heel opmerkelijk dat er maar heel erg weinig momenten zijn dat Jezus tegen Zijn discipelen zegt: Ga er nu maar eens een poosje rustig bij zitten. Misschien heb ik een aantal teksten gemist, maar Jezus zegt dat een keer op het moment dat Zijn discipelen hard aan het werk waren geweest voor het Koninkrijk. Op het moment dat ze terugkwamen zei Jezus toen: "Rust een weinig". Na gedane arbeid mag er dus ook wel rust zijn.
Jezus zelf heeft ook maar weinig momenten van rust gehad. De momenten dat Hij met Zijn Vader in gesprek was, maar verder lezen we maar weinig van rustmomenten van Jezus. Misschien die ene keer dat Hij lag te slapen in de boot. De vraag is waarvoor je op zondag in de kerk zit. Is de manier en het waarom van op zondag in de kerk zitten iets dat discipel waardig is. Ja, je mag bemoedigd worden en je moet regelmatig horen waar je vandaan komt. Maar als jij in de kerk zit om daar vooral zelf een goed gevoel te krijgen en vooral voor jezelf daar te zijn, dan gaat er iets mis. En ik geloof steeds meer dat de kerk ook daar een groot stuk van haar kracht is verloren. Teveel staat de mens in het middelpunt. En of dat de zondige mens is of de mens die vooral te horen krijgt dat God zo blij met hem is, maakt uiteindelijk niet veel uit. Er zijn eigenlijk maar twee hoofdthema's waar het in de kerk over zou moeten gaan. Het moet de plaats zijn waar God de eer en glorie krijgt en het moet de plaats zijn waar we opgebouwd worden. Niet om je daar fijn bij te voelen, maar opgebouwd worden om, zodra je de kerk weer verlaat, je taak als discipel op te nemen.
En wat doet een discipel? Die laat in alles zien en merken wie Jezus is en draagt Zijn Koninkrijk uit in woorden, maar ook in daden. De gaven van de Geest functioneren op elk moment dat dit nodig is in het werkveld van een discipel. En dat werkveld is de hele wereld die nog gewonnen moet worden voor Jezus. Maar zolang wij alleen voor onszelf in de kerk willen zitten, voor een fijn gevoel en het gevoel dat je niet al te veel moet, dan zijn we niet op het juiste spoor. De discipelen van Jezus werden geconfronteerd met hun ongeloof en angst, ze werden aan het werk gezet om het Koninkrijk zichtbaar te maken en ze mochten leren om dat ook weer door te geven. Het kan niet zo zijn dat je een gelovige bent voor jezelf. Een discipel heeft geleerd om de daden en het gedrag van zijn Meester te kopiëren. Als we dat leren en begrijpen, gaat er kracht van de kerk uit, omdat je in elke situatie je gaat afvragen wat jouw taak is in die situatie en je gaat afvragen wat Jezus je daarover heeft geleerd.
Gebed: Heer, hier ben ik, niet voor mijzelf, maar om U en mijn naaste te dienen. Zegen mij, zodat ik een zegen kan zijn!
