Bidden... maar klopt ons bidden wel?

Een paar gedachten:
Er zijn van die gebedspunten waar ik wat moeite mee heb gekregen. Ik zal er een paar noemen: Bidden om wereldvrede, bidden om vrede voor Israël of bidden voor de bekering van Israël. Of wat denk je van bidden om meer liefde onder elkaar? Of bidden tegen de seksuele moraal van deze tijd. Steeds meer dringt bij mij de vraag op of we daar wel voor kunnen bidden.
En als ik op een zieke de handen leg en er voor bid (nee, geen welvaartsevangelie, God bepaalt wat Hij doet en niet wij) vinden velen dat niet vanzelfsprekend.

Bidden om vrede in de wereld, terwijl Jezus zegt dat oorlogen zullen toenemen, Hij noemt dat de weeën van de tijd. Die zijn nodig om tot de 'geboorte van de nieuwe wereld te komen'. Tegen een vrouw die gaat bevallen zeg je toch ook niet: Stop die weeën maar, laat het kind maar zitten?

Bidden voor Israël. Vooropgesteld dat voor mij Israël absoluut Gods uitverkoren volk is waar God nog mee verder zal gaan en de wereld Zijn trouw zal laten zien, maar bidden om vrede voor Israël of de bekering van Israël, terwijl de Bijbel leert dat Israël pas terugkeert naar God (en dan dus vrede zal ontvangen) als de laatste heiden is gered. Dan zouden we toch veel meer ons moeten inzetten om die heidenen (iedereen die geen Jood is) tot geloof te laten komen?

En meer liefde? Als je leest wat Jezus zegt: De liefdeloosheid is het gevolg van de openbaring van de mens van de wetteloosheid. Dus hoe meer wetteloos de mens wordt, hoe meer liefdeloosheid. Dan moeten we niet aan symptoombestrijding gaan doen, maar de kern van wetteloosheid aanpakken.

En die seksuele moraal? Ook als je die aanpakt, ben je met symptoombestrijding bezig. Paulus zegt in Romeinen 1 dat het gevolg van God niet als Heer erkennen is dat God ons in Zijn toorn overgeeft aan onze eigen begeerten. En dan noemt hij de seksuele moraal.

Zou het kunnen zijn dat wij met ons gebed maar al te vaak gericht zijn op ons eigen comfort? En de dingen die Jezus wel zegt, maar die buiten onze comfortzone liggen, doen we dan weer niet vanzelfsprekend. Wetteloosheid (ook die van 'ieder doet wat hij zelf wil') loslaten en je van bekeren. God de hoogte eer geven. Bidden voor je dagelijkse brood en dus ook gewoon op zieken de handen leggen en wat denk je van de opdracht om in de Naam van Jezus de duivel weg te sturen. De uitkomst van genezing is aan God, maar als we niet doen wat Jezus zegt, zullen er ook minder mensen genezen. En de duivel (nee, niet ziekte en de duivel op één hoop gooien), die zal toch echt moeten vertrekken als we de Naam van Jezus uitspreken en ons grondgebied hebben opgeruimd.

Bidden, we moeten dus uitkijken dat we het niet achterstevoren gaan doen en bidden om de symptomen te bestrijden, of om naar een vrede te verlangen die de nieuwe wereld tegenhoudt. Hier op aarde leven zoals in de hemel, het Koninkrijk de ruimte geven en tegelijk beseffen dat een geboorte alleen kan komen door de weeën heen.