Thema: Na Pasen
"Hij heeft Zichzelf, nadat Hij geleden had, ook levend aan hen vertoond, met veel onmiskenbare bewijzen, veertig dagen lang, waarbij Hij door hen gezien werd en over de dingen sprak die het Koninkrijk van God betreffen." (Handelingen 1:3)
Waarom zou Jezus nu nog veertig dagen op aarde gebleven zijn na Zijn opstanding? Hij had alles volbracht, de overwinning was binnen, dus wat was er nog nodig? Als je de laatste hoofdstukken van alle Evangeliën leest, dan kun je je nog voorstellen dat Jezus nog wel even een paar dagen nodig had om Zijn discipelen weer even op hun benen te krijgen, maar dan is het toch eigenlijk gewoon klaar? Probeer maar eens te bedenken wat jij nog veertig dagen zou kunnen doen? Of probeer maar eens te bedenken hoe we jaar na jaar de weken tussen Pasen en Hemelvaart met preken kunnen vullen uit de Evangeliën? Dat valt echt niet mee, want van die veertig dagen is er echt niet veel beschreven. Mattheüs en Markus nog geen half hoofdstuk, Lukas driekwart hoofdstuk en Johannes anderhalf hoofdstuk. En dan heb je het gehad. En toch is er een zinnetje bij Lukas dat blijft haken.
Lukas vertelt het verhaal van de opstanding en als de vrouwen dan bij de discipelen komen, dan schrijft Lukas: 'En zij geloofden hen niet'. Dan volgt het verhaal over de Emmaüsgangers. Die lopen ongelovig over straat en uiteindelijk opent Jezus hun de ogen. Dan komen de Emmaüsgangers terug bij de discipelen met hun verhaal en kennelijk heeft Petrus Jezus dan ook al gezien, maar als Hij dan ineens verschijnt, dan raken ze nog in verwarring en geloven ze het nog steeds niet. Pas op het moment dat Jezus hen nog een keer zegt dat dit moest gebeuren en dat de profeten dit al hadden verzegd, geloven ze het pas echt. Nou ja, pas nadat Jezus hun verstand had geopend. Wat Jezus zei en wat Hij deed en hoe vaak Hij ook maar verscheen, ze geloofden en begrepen het niet. Pas toen hun verstand werd geopend.
En weet je, ik heb het nog steeds vaak dat er gedeelten zijn in de Bijbel die ik plotseling ineens begrijp of dieper ben gaan begrijpen. Dat gebeurt er als God je verstand nog weer wat verder opent. Dus herkennen doe ik het wel en iedereen die zijn leven lang in de kerk heeft gezeten en dat moment kent dat je ineens ziet Wie Jezus is, kent dat gevoel ook. Je kon er maar niet bij en ineens is het licht. Alsof je blind was en ineens kon zien. Maar wat gebeurt er als een blinde gaat zien? Denk je dat een blinde als hij kan zien begrijpt wat een groene boom is? Hij heeft nooit geen kleur gezien en hoe leg je kleuren uit aan een blinde? Dat gaat helemaal niet.
Nu nog even die discipelen. Wat hadden ze van Jezus geleerd? Alles over Gods Koninkrijk, over de nieuwe wereld die zou doorbreken en bij die wereld hoorden manieren van leven. Jezus had hen verteld in de Bergrede hoe alles tegengesteld is in het Koninkrijk van God ten opzichte van de huidige wereld. Maar dat waren woorden als tegen blinden. Ze konden het helemaal nog niet plaatsen. Pas nu, na de opstanding van Jezus konden ze dingen plaatsen. Alleen, dat basisonderwijs, wat nooit echt een plaats had gekregen, dat was al drie jaar geleden. Weet jij nog dat moment dat alles in de Bijbel wel nieuw leek te zijn? Ik heb twee momenten gehad, eerst toen ik zeker geloofde dat ik gered was en jaren later toen de Heilige Geest en het Koninkrijk van Jezus realiteit voor mij werd en wonderen en tekenen er helemaal bij gingen horen. Het was twee keer alsof de Bijbel opnieuw werd geschreven en alsof je alles opnieuw moet leren.
En blader dan nog even door naar het eerste gedeelte van het boek Handelingen. Lukas, die aan het eind van zijn Evangelie had geschreven over de opening van het verstand, begint in Handelingen te schrijven aan Theofilus met de opmerking dat Jezus veertig dagen lang telkens was verschenen aan Zijn discipelen en Hij sprak met hen over de dingen van het Koninkrijk van God. Precies dat onderwijs dat fundamenteel was, maar wat nooit geworteld was. Precies dat wat ze nooit hadden begrepen. Jezus neemt de tijd, zonder te zeggen: "Nu moet Ik het nog een keer vertellen". En misschien is dit wel voor ons nu net zo belangrijk. Als je ogen weer wat verder opengaan en je weer dingen beter leert begrijpen, dat je daar ook nog eens te tijd voor krijgt. Of misschien iemand in je omgeving die nog niet zo ver was dan jij, dat je die met geduld leert van het Koninkrijk op het moment dat God verstand en ogen opent. Veertig dagen is genoeg voor een discipel om het hele Koninkrijk te leren kennen. In veertig dagen tijd kun je het hele fundament leggen en na veertig dagen, weer dat getal van voorbereiding, kan de doorbraak komen.
Gebed: Heer, dank U voor UW geduld en al die veertig dagen van voorbereiding voor nieuwe stappen in mijn leven. Geef mij ook geduld met anderen die nog ontdekkingen mogen doen, maar daar nog niet aan toe zijn.
