"Wat voor nut heeft het, mijn broeders, als iemand zegt dat hij geloof heeft, en hij heeft geen werken? Kan dat geloof hem zalig maken?" (Jakobus 2:14)
De boodschap van gisteren over het liefhebben van jezelf, is geen eenvoudige boodschap voor sommige mensen. En ik hoop echt dat het je in beweging heeft gezet. Maar het vervolg van Jakobus brief is ook nog niet zo eenvoudig. De heftigste boodschap komt misschien straks nog wel in hoofdstuk 3, maar het tweede deel van hoofdstuk twee is ook erg duidelijk. Hij schrijft, zonder al te veel er omheen te draaien, dat geloof zonder de werken dood is. Kort en goed: als jij je geloof gebruikt, zonder dat dit in je werken, in je levenshouding, zichtbaar is, dan heb je geen geloof.
Wij vinden dat nogal een stevige uitspraak. Zeker als je gewend bent om in de kerk te zitten op zondag waar je heel sterk gericht bent op dat wat God jou moet geven. En nee, dat is niet slechts in ene hoek van de kerk. Zowel aan de behoudende kant van de kerk, waar velen elke zondag worstelen met geloofszekerheid, als aan de evangelische kant van de kerk waar velen elke zondag meer willen voelen van God, is er een honger naar persoonlijke geloofservaringen. Sorry dat ik het zo duidelijk zeg, maar dit is wel wat we zien.
Waarom zit je in de kerk, wat verwacht je als je zondag in de kerk zit. En als we heel eerlijk zijn, verlangen we vooral naar persoonlijke aandacht van God. Als we maar gered zijn of als we maar de kracht van de Geest voelen. Maar als het hierbij blijft, is je geloof een dood geloof. Als je geloof gericht is op wat jij ontvangt, dan klopt er iets niet. En dit soort stellingen doen soms heel veel pijn. Want het gaat toch vooral om de relatie met God? Ja, zo zijn wij wel vaak gaan denken en geloven, maar Jakobus maakt ons heel duidelijk dat er vanuit ons persoonlijke geloof, ook werken zichtbaar worden waarbij dat wat we van Jezus leren, wij ook uitleven naar onze naaste.
Overigens, is het probleem net zo groot als het in de kerk alleen maar gaat om een bepaalde humane houding, maar waar de relatie met God ontbreekt. Als we ons huis maar openzetten voor de vreemdeling, lief zijn voor onze buren dan zit het wel goed. Ook dat klopt niet, dat mag nooit een verdienmodel worden. Zowel geloof als werk hoort in evenwicht te zijn. Vanuit het geloof in Jezus en wat Hij aan jou geeft, delen we ook weer uit.
Laatst sprak ik in een samenkomst waar ook een zwerver was en ik sprak over 'gezonden zijn zoals Jezus'. Aan het einde van de dienst gingen we bidden en deze zwerver vroeg aan mij om te bidden voor twee dekens. Toen stond er iemand op en zei: kunnen wij die deken op dit moment voor hem regelen? Binnen een minuut waren er twee deken toegezegd. Dit is wat Jezus bedoelt als Hij ons zendt, zoals Hij gezonden werd, dit is wat Jakobus bedoelt als hij zegt dat geloof zonder werken dood is. We verdienen niets bij God, maar wij ontvangen en delen daarom ook weer uit.
Gebed: Vader, wat is het heerlijk om daden te mogen tonen bij ons geloof. Dat maakt ons leven zinvol en betekenisvol. Ik wil mijn geloof leven en ik wil leven uit mijn geloof, elke dag en in elke situatie.
