"En Simon Petrus volgde Jezus, evenals een andere discipel. Die discipel nu was een bekend van de hogepriester, en hij ging met Jezus het paleis van de hogepriester binnen" (Johannes 18:15)
Je kunt er van zeggen wat je wilt, maar Petrus houdt in eerste instantie wel echt zijn woord. Natuurlijk was zijn mond erg groot en wist hij niet wat hem echt te wachten stond, maar zijn belofte aan Jezus dat hij Hem zou volgen waarheen Hij ook zou gaan, komt hij wel na. Stel je even voor dat je net aanwezig was bij de gevangenneming van Jezus en je hebt gevoeld dat het mis dreigde te gaan, wat zou jij doen?
Zouden wij bereidt zijn om Jezus te volgen tot in het hol van de leeuw? Ja, we kunnen allemaal argumenten bedenken en er op wijzen dat Petrus uiteindelijk toch voor de bijl ging, maar hier, op dit moment is hij nog steeds trouw in het volgen van Jezus. En dat terwijl hij echt wel kon aanvoelen dat er iets niet goed begon te gaan. En daarbij zal hij echt de woorden van Jezus nog niet vergeten zijn over dat verloochenen. En toch wil hij Jezus niet alleen laten. Hij bleef ook hier nog steeds voor zijn Meester gaan.
Wilde hij weten hoe het met Jezus zou aflopen? Hij wist toch dat hij herkent kon worden en hij wist toch dat er lastige vragen gesteld zouden worden? Aan het verraad van Judas gingen ook stappen aan vooraf. Stappen van voorbereiding, stappen van kiezen tegen Jezus, maar hier, bij Petrus is dat precies andersom. Het zijn hier stappen van volgen waar Jezus ook heenging. Zelfs als het er bruut aan toe gaat, zelfs als hij er niets meer van begrijpt, dan nog blijft hij Jezus volgen.
Dat is misschien wel een vraag waard aan ons adres. Als we er nu niets meer van begrijpen, zelfs als het op de ondergang lijkt af te gaan of als Jezus uiteindelijk niets meer lijkt te kunnen betekenen in jouw situatie, blijven wij dan ook nog volgen? Misschien wel tegen beter weten in? Volgen terwijl er niets meer lijkt te zijn om te volgen.
En dan komt Petrus bij de deur en dan kan hij eigenlijk niet verder. Jezus verdwijnt achter de deur om daar een proces te ondergaan dat strijdt met elke vorm van eerlijk strafrecht. Beschuldigingen en aanklachten die leugens zijn, om daardoor onze aanklachten weg te dragen. En Petrus lijkt dan niet meer te kunnen volgen. Totdat hij door een andere discipel naar binnen werd gelaten. Men denkt dat dit een van de zonen van Zebedeüs is geweest. En die zorgt er voor dat Petrus toch binnen kon komen.
Het is nu heel verleidelijk om te zeggen: Maar nu gaat het toch mis? En natuurlijk klopt dat. Maar nu nog even niet. Even is het goed om te zien dat Petrus' liefde voor Jezus echt was. Wat straks gaat gebeuren zegt niets over zijn liefde voor Jezus. Zijn liefde wordt hier zichtbaar in het volgen dat hij doet. Laat dat eens een dag tot je doordringen.
Gebed: Jezus, ik vraag mij af of ik zou reageren zoals Petrus. Ik wil U niet verloochenen, maar of ik zover zou durven gaan in het volgen als Petrus vraag ik mijzelf af. Leer mij volgen, zelfs als het geen zin meer lijkt te hebben.
