Thema: Rust
“Nu komt heel de aarde tot rust en stilte. Men breekt uit in gejuich.” (Jesaja 14:7)
Wat ballingschap is, is ons eigenlijk onbekend. Misschien dat degenen die de oorlog nog hebben meegemaakt, er iets van begrijpen, maar als je dat niet hebt meegemaakt, kun je je er maar weinig bij voorstellen. Er valt een vijandelijk leger het land waar je woont binnen en neemt bijna iedereen mee naar hun eigen land. Er blijven hooguit nog wat armoedzaaiers over omdat de vijand ook wel weet dat anders het land braak blijft liggen, met alle gevolgen van dien. Maar verder gaat iedereen mee naar een vijandig land om daar onder de druk van een vijandige koning te leven. Zou er dan nog een omkeer mogelijk zijn?
Die vraag zal ook ongetwijfeld in de Tweede Wereldoorlog regelmatig gesteld zijn. Als de bezetter steeds meer onderdrukte, onverwachts mensen om het leven bracht en ga zo maar door, hoe houd je dan nog hoop? Bij Israël was het misschien nog wel veel erger. De reden van de ballingschap was overduidelijk. Israël had voor de zoveelste keer God in de steek gelaten en nu was het genoeg geweest, God had ingegrepen. Niet om te vernietigen, maar wel om Israël door de straf heen tot inkeer te laten komen.
En laat het duidelijk zijn Israël had niet bepaald de intenties om zich te bekeren. Sterker nog, Israël in de ballingschap had zich gewoon aangepast. Niet iedereen, maar de meesten toch wel. Velen verlangden niet eens meer terug naar de tempel. Er waren er nog wel die hoop en geloof waren blijven houden, maar dat was niet de meerderheid. En daarbij, hoe hopeloos moet dat voor die minderheid hebben gevoeld dat de bekering ver weg bleek te zijn. Stel je voor (en ik denk niet dat het zo is) dat God corona heeft toegelaten omdat wij als land Hem niet eren en wij zouden weten dat we pas van corona afkomen als heel ons land zich tot God bekeert. Hoe hopeloos moet dat dan voelen? Want wees eerlijk, het gaat eerder van kwaad tot erger dan dat het beter gaat.
Nog iets anders is het punt van eerst bekering en dan genade, wat we in het Oude Testament gevoelsmatig maar al te vaak terugzien bij Israël. Hoeveel genade is genade nog op het moment dat het van ons afhangt? Precies, niet zo heel veel, want dan wordt Gods genade ineens voorwaardelijk. Iets wat wij nog wel eens uit het oog verliezen is Gods trouw voor Israël. Trouw van God die niet afhankelijk is van het gedrag van Israël. God zal Zich over Jakob ontfermen en Hij zal Israël opnieuw uitkiezen. Dat is de belofte die er nog staat. In dat licht moet je eigenlijk het hele gedeelte van hoop voor Israël lezen dat begint zo ergens in Jesaja 11. Uit de afgehakte stronk van Isaï zal een twijgje opkomen. Ja, natuurlijk dat is Jezus. En toch is daar dan niet alles mee gezegd. Als je namelijk doorleest ontdek je dat God wraak gaat nemen op Babel. Babel was wel het middel dat God toeliet om Israël in ballingschap te laten gaan, maar Babel was nog steeds zelf verantwoordelijk dat zij met haar handen aan Israël, Gods uitverkoren volk zat.
God is zo trouw, dat Hij het niet over Zijn kant laat gaan dat iemand aan Zijn uitverkorenen zit. En daarom zal Babel ten ondergaan. Los van het gedrag van Israël, zal God Zich over Jakob ontfermen en Israël opnieuw uitkiezen. Het tweestammenrijk en het tienstammenrijk blijven Gods volk. En als Babel uiteindelijk is overwonnen, zal er rust komen op de aarde. Het gedeelte in Jesaja gaat over de ballingschap naar Babel. Die terugkeer is geweest, alleen was er nog geen innerlijke verandering geweest bij Israël. Daardoor zijn ze nu verspreid over de hele aarde, al is daar ook al een deel uit teruggekomen.
Gods trouw zorgt uiteindelijk voor rust. God zal Zichzelf altijd aan Zijn woord houden en daarom zal de rust toen en de rust straks er zeker zijn. Als alle vijanden van Israël zijn verslagen, dan zal de aarde tot rust en stilte komen. Toen even, maar straks voor altijd. Los van Israëls gedrag en ons gedrag, maar Gods trouw zal altijd blijven op degenen die van Hem zijn. En dat geeft hoop. Straks komt de aarde echt tot rust en stilte. Dan zal er echte shalom zijn, omdat God trouw is.
Gebed: Heer, ik dank U voor Uw onbegrijpelijke trouw en genade. En ik dank U dat er zelfs hoop is voor Israël, maar ook voor ons.
