Thema: Filippenzen
“En ik wil dat u weet, broeders, dat wat er met mij is gebeurd, veeleer tot bevordering van het Evangelie heeft gediend, zodat in het hele gerechtsgebouw en aan alle overigen bekend is geworden dat ik een gevangene ben om Christus' wil.” (Filippenzen 1:12 en 13)
Wat zou er gebeuren op het moment dat je iemand die vol vuur het Evangelie verkondigt, gevangenneemt? Je eerste reactie zou zijn dat dit het Evangelie in de weg staat. Soms gebeuren er dingen in de wereld, ver weg of heel dichtbij waarvan je denkt: Wat zal de uitwerking zijn? En ja, als het om dingen gaat waar wij het Evangelie onrecht of schade aandoen, dan is die vraag terecht. Op het moment dat wij niet als christenen leven, dan brengen we schade aan het Evangelie aan. Maar er gebeuren ook dingen waarbij je soms vragen hebt, die niets te maken hebben met verkeerde keuzes van gelovigen.
Paulus zit in de gevangenis en even zou je denken dat satan het voor elkaar heeft om de mond van Paulus te stoppen. In de gevangenis is alles voorbij en stopt de mond van Paulus. Maar iets in de Filippenzen brief laat zien dat wij in geen enkele omstandigheid moedeloos hoeven te worden en mogen worden. Waar het lijkt dat de deuren in het slot vallen, zou er ook wel eens iets kunnen gebeuren waar God iets opent. Ja, God kan alle dingen laten meewerken ten goede, maar als je er middenin zit is het maar de vraag of je dat kunt zien.
En weet je, ik herken wel iets van de woorden van Paulus als hij echt begint te schrijven aan de Filippenzen. Hij zat wel in de gevangenis, alleen heeft dat er voor gezorgd dat het Evangelie juist verder kwam. Als je goed kijkt naar Paulus dan heeft hij overal gemeenten gesticht en zo snel als het kon leiders in die gemeenten aangesteld, zodat de verantwoordelijkheid zo snel als mogelijk was, gedeeld kon worden. Dus daar heeft de gevangenschap van Paulus op geen enkele manier invloed, want het Evangelie gaat daar gewoon door. Vervolgens komt Paulus zelf op een heel andere plaats terecht. Niet in een stad, niet in een gemeente, maar in het gerechtsgebouw.
Je voelt al aan wat er gebeurt. Daar zwijgt Paulus niet. Hooggeplaatste mensen komen niet alleen in aanraking met Paulus, maar vooral met Jezus. Ze komen er achter dat Paulus niemand iets heeft aangedaan, hij heeft geen misdaden gepleegd. Het enige waarom hij hier zit is omdat hij in Jezus gelooft. En dat is ook het enige dat hij vertelt als verdediging. En zo gaat het Evangelie door. Sterker nog, Paulus zegt dat dit doorgaat in het hele gerechtsgebouw en bij alle overigen. Dus niet alleen rechters en advocaten, maar ook de gewone mensen die Paulus op allerlei manieren ontmoet. Misschien een kok in de gevangenis, een cipier, wie dan ook, allemaal vertelt Paulus het verhaal van Jezus.
Terwijl in de gemeenten het werk gewoon doorgaat (omdat Paulus heel goed kon delegeren) gebeurt er op een plaats waar het niet logisch is, ook van alles voor het Evangelie en juist dat is weer een bemoediging voor andere voorgangers en gelovigen. Want dat betekent dat God toch wel doorgaat, ook op niet logische plaatsen, ook op manieren die je niet zou verwachten. Waar wij denken dat het stopt, heeft God weer een nieuwe weg. Zoals het moment dat ik de trein miste, ’s avonds heel erg laat en lang moest wachten op een wat onguur station en er een donkere man naast mij komt zitten en om geld vraagt, maar ik vervolgens met hem mag bidden en moed mag geven, Of wat ik pas meemaakte dat er iemand heel jong overleed, en het getuigenis van de herdenkingsdienst via Youtube vele tienduizenden kijkers heeft bereikt en we nu horen dat velen bemoedigd zijn. Begrijp je het altijd? Nee, ik niet, Paulus ook misschien niet, maar God is trouw aan Zichzelf en zal doorgaan met Zijn werk. Hij baant wegen waar wildernis is.
Gebed: Heer, ik prijs U om Uw trouw en om Uw wegen en ik dank U dat U gewoon doorgaat met Uw werk.
