Thema: Lijdenstijd
"En toch geloofden ook velen van de leiders in Hem, maar vanwege de Farizeeën beleden zij het niet, opdat zij niet uit de synagoge geworpen zouden worden." (Johannes 12:42)
Als je de Evangeliën doorleest lijkt het erop dat er bijna niemand was die in Jezus geloofde. Toch is het de schijn die bedriegt en daarbij is het ook wel lastig hoe woordkeuzes in de Bijbel soms worden gebruikt. Als we lezen dat het hele land achter Jezus aanliep, betekent dat niet dat er niemand meer was die dat niet deed. Alsof het hele werk stil zou liggen als Jezus in de buurt was. De woorden die gebruikt worden geven aan dat het om een grote hoeveelheid mensen gaat die achter Jezus aanliepen. Het is net zoals we nu zeggen dat een heel dorp uitloopt bij een brand, maar tegelijk betekent dat niet dat iedereen bij die brand is. Zo is het dan dus ook met woorden die er op lijken dat niemand in Jezus gelooft. Dat blijkt ook wel als je gewoon even verder leest in het Evangelie.
Na de uitspraak over de profetie van Jesaja waardoor de Joden niet konden geloven omdat hun ogen gesloten werden komt namelijk een opmerkelijk, maar ook pijnlijk gevolg. Want ineens staat er: "En toch geloofden ook velen van de leiders in Hem, maar vanwege de Farizeeën beleden zij het niet, opdat zij niet uit de synagoge geworpen zouden worden." Er zijn dus leiders, en waarschijnlijk zijn dit kerkelijke leiders die een belangrijke rol in de synagoge hadden, die wel in Jezus geloofden. Maar het oordeel dat Johannes daarover velt is niet erg moedgevend. Er waren er die in Jezus geloofden, maar die de eer van mensen meer lief hadden dan de eer van God. Dat zijn stevige woorden, maar het laat wel zien wat het met Jezus gedaan moet hebben. Want omwille van de mensen kwamen ze niet voor Hem uit, maar deden ze dus alsof ze Hem niet geloofden.
Zeker als het ook nog eens leiders in de synagoge waren, dan zijn zij die leiding moeten nemen en Jezus ook nog eens geloofden, nu bezig om het tegendeel tot stand te brengen. En zeker, de maatregelen van de Farizeeën zullen niet mals zijn geweest, maar ontkennen wat je gelooft, daarmee laat je Jezus in de kou staan. Ook dit moest Jezus lijden. Ook van hen die de boodschap van redding een plaats konden geven in de synagoge. Zou hun geloof dan ook niet echt zijn geweest? Ze hadden de eer van mensen liever dan de eer van God, is dat een oordeel dat ook hun geloof aanging? Eigenlijk staat er dat ze liever de zegen van mensen wilden, dan de zegen van God.
Laten we maar even stoppen met er achter zien te komen wat er precies gebeurde, misschien staat deze situatie wel dichterbij onszelf dan we graag zouden willen. Want geloven in Jezus en toch bang zijn voor reacties. En misschien zelfs wel bang voor reacties van geestelijk leiders op het moment dat je ziet dat wat ze verkondigen maar een gedeelte van de waarheid is, maar als je er iets van zegt raak je je plaats kwijt. En dan kunnen we dat ook nog wel camoufleren met iets als: Maar als je het zo doet heb je in ieder geval nog invloed. En zeker, er zijn bijzaken waarbij je het niet op de spits moet drijven, maar als het om fundamentele zaken gaat als Jezus Die Koning en Heer is, als het gaat om het Koninkrijk van God, waar wil je dan staan? Ik herinner mij dat ik eens gevraagd werd voor drie preekbeurten in een gemeente waarbij ik zeker wist dat als ik voluit Jezus en het Koninkrijk zou preken, dat dit niet geaccepteerd zou worden. Tijdens het gesprek bleek een bepaalde vrijzinnigheid waarbij God niet eens meer een persoon was, maar een denkbeeld van mensen. Ik ben heel eerlijk geweest en een paar keer gevraagd of men het zeker wist dat ik zou komen preken. Ja, het was heel zeker en verder maakte het niet uit, alles was goed. De eerste twee preken waren behoorlijk Koninkrijksgericht en dat ging nog aardig. Maar bij de laatste preek heb ik voluit Jezus gepreekt en daarna kwam er nooit meer een uitnodiging.
Soms weet je dat dit het gevolg is. Maar het gaat om Jezus en Zijn Koninkrijk, als je dat uit angst niet meer brengt, dan zit je op hetzelfde spoor als de leiders waarover het hier gaat. Uit eigen ervaring weet ik hoe ingewikkeld dit kan zijn, maar wil je dat Jezus aandoen? Afwijzing van Jezus uit angst, dingen die je dan maar niet meer zegt, omdat je de reactie weet en daardoor afbreuk doet aan de boodschap van het Evangelie. Laten we er gewoon scherp op zijn en laten we elkaar bemoedigen en aansporen om door te zetten, ook als er weerstand is.
Gebed: Heer, de omstandigheden kunnen zo lastig zijn om voor U en Uw Koninkrijk uit te komen, vergeef mijn momenten van zwakte en leer mij, in liefde, voluit voor Uw Naam te staan.
