“Zeventig weken zijn er bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te beëindigen, de zonden te verzegelen, de ongerechtigheid te verzoenen, om een eeuwige gerechtigheid tot stand te brengen, om visioen en profeet te verzegelen, en om de Heiligheid van heiligheden te zalven.” (Daniël 9:24)
Als we dan het hele hoofdstuk hebben bekeken, dan blijft de grootste puzzel uit dit hoofdstuk natuurlijk nog staan. Want wat betekenen de woorden die de engel Gabriël komt brengen bij Daniël? In ieder geval komt hij duidelijk maken dat de gedachte dat het na de ballingschap allemaal beter zal gaan, niet is wat het zal zijn. Er komt wel een einde aan de ballingschap, maar de tijd wordt dan niet beter en het hart van het volk verandert dan niet.
Als je goed leest worden de zeventig weken opgedeeld in een periode van 7 weken, een periode van 62 weken en een periode van een week. Dan moet je ook nog eens weten dat er in het Hebreeuws niet gesproken wordt over 70 weken, maar over 70 zeventallen. Eigenlijk zou de uitleg van 70 jaarweken waarschijnlijk beter zijn, maar hoe dan ook, welke rekenconstructie je ook bedenkt, uitkomen doen die getallen niet met de werkelijkheid. En hoewel de meeste uitleggers uitgaan van de letterlijke uitleg, lijkt mij de symbolische uitleg van de jaarweken logischer. Want na 490 jaar was het laatste gedeelte van de profetie niet vervuld. En eigenlijk maakt dat ook niet eens uit, omdat ook dat laatst jaar wellicht niet eens te plaatsen valt.
De eerste 7 jaarweken zijn de periode van de ballingschap. Overigens, als dit zeventig jaar zijn, die nu voor Daniël om zijn, kun je het niet eens letterlijk nemen. En waar Daniël dacht dat de periode van de ballingschap uiteindelijk voorbij zou zijn en dat dan Israël helemaal zou herstellen, dan blijkt er een lange periode van 62 jaarweken te volgen waarin de tempel, de stad met zijn plein en de grachten weer opgebouwd zullen worden, maar dat zal een hele moeilijke tijd zijn.
Aan het einde van die 62 weken zal de Messias uitgeroeid worden. Dat betekent dat de Messias geboren zal worden in die 62 jaarweken. Hij zal dus uitgeroeid worden en de vorst van het volk dat dan zal komen zal weer de tempel en de stad verwoesten. Met de kennis die wij nu hebben zouden we dan in het jaar 70 na Christus zijn. Dat is wat het volk van Daniël nog staat te wachten. Met andere woorden, het ergste moet nog komen.
Tenslotte blijft er dan nog ene jaarweek over. De kortste tijd van het geheel, maar in die zeven jaar zal er een vorst zijn die het verbond zal versterken en halverwege de week het slachtoffer en graanoffer laten ophouden. Over dit gedeelte zijn allerlei uitleggen. Het lijkt dat er een periode niet beschreven is en dat dit gaat over het allerlaatste van de tijd. Dat zou dus kunnen gaan over onze tijd. Een tijd waarin er en verbond versterkt zal worden. Normaal denk je dan gelijk aan Gods verbond met Israël of met Zijn gelovigen, maar waarschijnlijk is het woord hier een negatief woord. Het kwaad over de aarde zal dan het verbond zijn dat deze vorst zal versterken. En de offers die halverwege dan zullen ophouden, zouden dan de periode van de anti-christ kunnen zijn.
Zie je dit in verhouding, dan blijkt dat het laatste van de tijd, de tijd waarin wij leven wel verschrikkelijk zal zijn, maar dat er echt een maat aan die tijd zit, waarvan we later lezen dat God omwille van de uitverkorenen te tijd heeft verkort. Veel is er dus al vervuld, maar wij wachten nu nog op het laatste gedeelte, zonder dat we daardoor uit angst worden lamgelegd, want God heeft de controle en laten wij vooral trouw blijven aan onze roeping.
