“God vaart op onder gejuich, de HEERE vaart op onder bazuingeschal.” (Psalm 47:6)
Het is duidelijk dat God ons gejuich absoluut waard is, want Hij is de Allerhoogste en Hij is Koning over de hele aarde. Maar daarnaast heeft Hij Zijn plan met deze wereld doorgezet door met Israël een eigen volk te beginnen en dat volk heeft Hij alle natiën onder hun voeten gebracht. En dat had een doel, zodat de Messias uiteindelijk werkelijk zou kunnen komen. Maar dan komt er een vers dat wij heel vaak op Hemelvaart betrekken, maar of dat nu echt zo makkelijk kan is maar de vraag.
God vaart op onder gejuich, zijn woorden die klinken als de Hemelvaart van Jezus, maar het lastige is dat het in deze psalm helemaal niet over Jezus gaat, maar over God als Koning en over de volken die Hij onder de voeten van Israël heeft gelegd. En dat is heel iets anders dan dat we deze psalm betrekken op Jezus. Het is in de eerste plaats al nodig om te begrijpen wat hier wordt bedoeld met het opvaren onder gejuich.
Als je even terugkijkt naar waar het over ging kan het zijn dat dit opvaren onder gejuich symbolisch bedoeld is. Dan heeft het alles met de overwinning te maken die God heeft behaald waarmee Hij de volken onder de voeten van Israël heeft gebracht. Het opvaren onder gejuich is dan het gejuich voor een koning die naar zijn paleis gaat na de overwinning en waar het gejuich bij te horen is. Je zou het ook nog meer op God Zelf kunnen betrekken, omdat Israël er zich van bewust was dat God in de strijd voorop ging en dat Hij dus na de overwinning weer naar de hemel is gegaan.
De andere kant is dat het betrekking heeft op de ark van God, op het moment dat deze in Jeruzalem aankomt. Dan is deze ark de berg opgegaan en dus ook God is daarmee omhoog gegaan. Maar deze uitleg lijkt geen verband te hebben met de rest van de psalm. Bedenk je daarbij dat de oorlogen in het Oude Testament een afspiegeling is van de geestelijke strijd in het Nieuwe Testament, dan zegt deze psalm dus wel heel veel over Jezus.
Op Golgotha heeft Jezus al onze vijanden overwonnen en daarna is Hij onder gejuich opgevaren. Dan trekken we de lijn vanuit het Oude Testament dus door naar het Nieuwe Testament. Jezus heeft alle geestelijke vijanden verslagen, zonde, dood en satan en als Overwinnaar is Hij tenslotte naar de hemel gegaan. Zoals de koningen in de oudheid en de koningen van Israël na een overwinning de triomftocht voerden naar huis, zo is Jezus de triomftocht naar de hemel gegaan! Hij is naar Huis gegaan, nadat Hij alle vijanden onder Zijn voeten had gelegd. En dat verdient een Koninklijk gejuich, dat verdient een aanbidding dat nooit stopt. Jezus is naar deze aarde gekomen om alles te doen wat moest gebeuren en daarna is Hij als overwinnende Koning teruggegaan naar Huis!
Natuurlijk is deze kant maar ene kant van de Hemelvaart van Jezus. Door Zijn Hemelvaart kwam er ook plaats voor de Heilige Geest en bracht Hij ook Zijn Eigen bloed binnen in het Heiligdom bij Zijn Vader, maar vanuit dit perspectief van deze psalm juichen wij voor Jezus als Overwinnaar van de grote strijd en voor Zijn kroning als overwinnende Koning.
Gebed: Jezus, U bent Koning en U bent na Uw overwinning als Koning naar Uw paleis gegaan. Wat een Koning bent U!
