"Toen zong Mirjam hun ten antwoord: Zing voor de HEERE, want Hij is hoogverheven! Het paard en zijn ruiter heeft Hij in de zee geworpen." (Exodus 15:21)
Je kunt er over nadenken op welke manier je het Oude Testament moet begrijpen. Zeker met alle oorlogen die er zich in afspelen. Wat laat God ons nu eigenlijk zien in het Oude Testament? Wat is de diepe boodschap achter al die oorlogen die Israël voerde? En hoe kan het dat je als gelovige zo blij kunt zijn dat alle vijanden verdrinken? En waarom moet er zoveel bloed vloeien in het Oude Testament? Het blijven vragen waar we nooit helemaal uitkomen. Want dat Israël Gods uitverkoren volk is, is ook slechts genade en niets anders. Uiteindelijk was Abram niet beter dan wie ook op deze aarde. En dan kom je Mirjam tegen in de Bijbel. Ook een vrouw met uitersten, maar ook juichend voor God omdat Hij het volk van Egypte heeft laten omkomen in de Schelfzee.
Uiteindelijk zie je in de strijd in het Oude Testament ook heel veel van de geestelijke strijd terug. Paard en ruiter zijn in de zee geworpen. Mirjam ziet terug op iets dat ze zag gebeuren, maar eigenlijk, misschien onbewust, spreekt ze ook uit wat Jezus later op Golgotha zou doen. Als je telkens op die manier de lijnen trekt tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament, zie je verrassend veel overeenkomsten. Mirjam leert je dan dansen en zingen voor de overwinning die al een feit is. Overigens was Mirjam ook hoopvol toen Mozes, haar kleine broertje was geboren. Nadat zijn ouders hem verborgen hadden tot het niet meer kon en ze hem in een biezen kistje in de Nijl leggen, blijft Mirjam op haar post. Zelfs als alles hopeloos blijft, blijft Mirjam op haar post en als ze van God de kans krijgt, laat ze, onder de ogen van de Farao, Mozes gewoon door zijn ouders opvoeden.
Mirjam was een vrouw van geloof en van hoop. Ondanks dat er later momenten waren van jaloezie op Mozes en het haar zelfs een periode van afzondering kost vanwege melaatsheid. Ook Mirjam ging struikelend achter Jezus aan zou je kunnen zeggen. Ook zij struikelde bij tijden echt wel, maar ze was ook een vrouw, vol met geloofshoop. En nu aan het strand van de Schelfzee breekt zij uit in gejuich omdat God Zijn volk de overwinning bracht. Dan volgt straks de woestijn nog wel, maar hier sterft de vijand en wordt Israël door de dood heen gered.
Waar zijn onze Mirjams? Waar zijn onze vrouwen die juichend voor Gods overwinning in reidans door de straten gaan. Het is 'Breaking News' dat Jezus door de dood heen ging en overwon. Dat is een feest waard waarin je jubelen en juichen voor onze Koning Die het water van oordeel aan de kant schoof en tegen ons zegt: "Alsjeblieft, ga er nu maar doorheen". En als je dan gered van oordeel aan de rand van je woestijnleven staat en omkijkt en ziet als zonde en dood in het oordeel verdrinkt, maar jij door het oordeel heen bent gegaan, dan kun je niet anders zeggen dan: "Zing voor de HEER, want Hij is hoogverheven!"
Gebed: HEER, U bent hoogverheven en U hebt al Uw vijanden en mijn vijanden verslagen op Golgotha, zodat ik door de rivier van oordeel heen U in heerlijkheid mag zien.
