"Waarom doet U mij onrecht zien en aanschouwt U de moeite? Ja, verwoesting en geweld zijn tegenover mij, er ontstaat onenigheid, ruzie verheft zich." (Habakuk 1:3) 

Je kunt je soms afvragen hoe erg het kan worden in de wereld, maar Habakuk vraagt zich af hoe erg het kan worden in Juda en wij kunnen ons afvragen hoe erg het kan worden in de kerk. En de vraag die Habakuk eigenlijk stelt is niet alleen gericht op wat hij er zelf bij voelt. Kijk, de vraag: "Waarom laat U mij onrecht zien?", is een vraag die gericht is op hoe Habakuk het ervaart. Maar de vraag die het vervolg is, is dat God dit blijkbaar ook nog wil aanzien.

Habakuk was een profeet, een oprechte dienaar van God. Het is opmerkelijk dat er in het boekje Habakuk twee keer vermeldt wordt dat Habakuk een profeet is. Als hij dit boekje zelf heeft geschreven is het nog opmerkelijker. Het is moeilijk om Habakuk te plaatsen omdat een datering bijna niet mogelijk is. Wellicht heeft hij geleefd rond de tijd van Daniël, net voor de ballingschap. Het lijkt te zijn, net voor de tijd dat Babel opstaat. Dat blijkt uit vers 6, waar het over de Chaldeeën gaat, maar dit is hetzelfde volk. 

Habakuk was dus een profeet, maar het boek is op zichzelf geen profetie, maar een dialoog tussen God en Habakuk. Daardoor gaat het niet in de eerste plaats over wat God gaat doen, maar gaat het veelmeer om Habakuk die God niet kan begrijpen. En de vraag, waarom hij, als een oprechte gelovige en ook nog eens een profeet, dit allemaal moet zien wat er in Israël gebeurt. Waarom laat God dat toe? Het is zo'n soort situatie dat een voorganger preekt, maar het gaat van kwaad tot erger. Dit wil hij niet zien. De ruzie verheft zich zelfs. Habakuk kan dit niet verdragen. 

Het gaat om onrecht en oneerlijkheid, het gaat zelfs zover dat er complete wetteloosheid toeslaat en dat de wet geen kracht meer kan doen. De wet is krachteloos geworden vanwege de wetteloosheid. Misschien is dit in de kerk van onze tijd niet zo extreem aanwezig, maar als je het lef hebt om echte zonden als zonden te benoemen, blijkt wel dat de wet ook niet zoveel te zeggen heeft. Jezus is geen mens geweest, seksuele zonden mogen niet als zonden genoemd worden en ga zo maar door. 

En tegelijk lijkt God het ook nog te aanschouwen. Blijkbaar kan God het nog uithouden ook met in Zijn ogen ongelofelijke wetteloosheid die het volk uitleeft. God lijkt het nog vol te kunnen houden om daarnaar te kijken. En de enkele rechtvaardige wordt in het nauw gedreven door de goddeloze. 

Het zijn heftige woorden die Habakuk naar God uitroept. En tegelijk, als je verlangt om een profeet van God te zijn en rechtvaardig te leven op aarde, als je verlangt dat er hier op aarde een kerk is die het Koninkrijk vertegenwoordigt, dan besef je de worsteling van Habakuk. Iedereen gaat voor zichzelf en pakt wat hij pakken kan. En als je zo niet wil leven, maar wil leven zoals Jezus, dan komen de vragen van Habakuk heel dichtbij. 

Gebed: HEER, U ziet het aan, alles wat gebeurt, ook alles wat afbreuk doet aan Uw kerk en Uw Koninkrijk. Ik voel de pijn van een kerk die niet aan haar roeping voldoet, die niet één is. Herstel dit land, herstel Uw kerk.