"Ik zal wandelen voor het aangezicht van de HEERE in de landen der levenden." (Psalm 116:9)
Het was gisteren nogal een forse keus om je ziel tot rust te brengen. Dat is soms zo tegenstrijdig met je gevoel en er is soms weer zoveel gebeurd waardoor de rust vaak heel ver weg is. Maar het blijft bij deze psalmist niet bij deze ene keus. Door Gods redding kiest hij om zijn ziel tot rust te brengen, maar vervolgens, juist ook omdat hij zo beseft door Wie hij verlost is, kiest hij ervoor om voor Gods aangezicht te wandelen.
Eigenlijk is dit een soort uitspraak die wij wel kennen, en we spreken het soms misschien ook nog wel eens makkelijk uit, maar verder... Wandelen voor Gods aangezicht is dat echt de praktijk van elke dag? Het is in ieder geval al moeilijk genoeg om je dit voor te stellen. Wandelen voor Gods aangezicht, dat is alsof je werkelijk voor God staat. Alsof overal waar je loopt je voor Gods aangezicht loopt, zodat in alles wat je doet Gods goedkeuring kunt wegdragen.
Op een andere plaats in de Bijbel lezen we dat onze wandel in de hemel moet zijn. Eigenlijk is dat ook wat hier in psalm 116 staat. Overal waar je bent, daar ben je ten diepste voor Gods aangezicht, maar leven en wandelen we daar dan ook altijd naar? Of moeten we maar al te vaak heel eerlijk zeggen dat als we beseffen dat we altijd voor Gods aangezicht wandelen, we maar al te vaak niet oprecht en zuiver zijn in onze wandel? Want de keus van de psalmist is niet zozeer gericht op het feit dat het nu eenmaal zo is, maar in de stellige uitspraak van de psalmist zit een hele bewuste keuze om bewust voor Gods aangezicht te wandelen.
Ben je dan een fundamentalistische christen of zoiets? Dat hoor je wel vaak als je zo'n uitspraak zou doen als deze psalmist. Al snel klinkt het dan: "doe normaal, je mag ook gewoon leven hoor." Maar toch denkt deze psalmist er echt anders over. Hij zal het doen. De stelligheid en de duidelijke keus hiervoor is ondubbelzinnig. En niet op één moment, maar in de landen van de levenden. Dus eigenlijk zegt hij dat, overal waar hij komt, hij zal wandelen voor Gods aangezicht. Overal, in de landen van de levenden.
Wat zou dit in jouw leven uitwerken als je hier vanaf vandaag een bewuste keus in maakt. Vanaf vandaag zal ik wandelen voor Gods aangezicht. Ja, dat doe je elke dag al ongemerkt, maar vanaf vandaag wil je er voor kiezen om in alle eerlijkheid en oprechtheid voor Gods aangezicht te wandelen. Eigenlijk zo, dat God er blij van wordt als Hij jou ziet wandelen voor Zijn ogen. Zo, dat God Zich erin verheugt.
Is dit dan zo zwaar? Nee, dat is het niet, het geeft zelfs intense vreugde en intens levensgenot. Dan wandel je echt in je bestemming en vanuit dit wandelen, wordt ook de weg in dit leven voor jou steeds duidelijker. Want zo wandelen met God, dat brengt een relatie met God tot stand die ons begrijpen te boven gaat en het geeft een vooruitzicht op het heerlijke hemelleven. Durf jij hierin een keus te maken?
Gebed: HEER, ik kies vandaag om vanaf nu, elke dag te wandelen voor Uw ogen. Ik wil leven, zodat U vreugde in mij hebt. U hebt mij verlost en ik wil oprecht wandelen voor Uw ogen.
