Thema: Op weg met Jezus

"En zij zeiden tegen Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes dikwijls en doen zij gebeden, en evenzo ook de discipelen van de Farizeeën, maar die van U eten en drinken?" (Lukas 5:33)

Wordt het niet tijd dat we serieus werk maken van vasten? Ja, ik besef het, dat is een flinke binnenkomer. Dat één zal zeggen: "Ja, dat is belangrijk" en de volgende zal zeggen: "Moeten is religie, er moet helemaal niets". En dan alle andere gedachten die daar dan nog tussenin zitten. Het aparte is dat we ons er niet met onze mening zomaar even vanaf kunnen maken, want Jezus reageert nogal opmerkelijk op de vraag van een paar schriftgeleerden en Farizeeërs. Ze hadden al even een aanvaring met Jezus gehad over het eten en drinken dat Jezus deed met de zondaars en dan stellen ze er gelijk nog een vraag overheen: "Waarom vasten de discipelen van Johannes de Doper dikwijls en die van U niet?" En eigenlijk zat daar ook gelijk de opmerking in: Wij vasten keurig en vaak, maar Uw discipelen niet. Opmerkelijk dat Jezus niet zegt dat Zijn discipelen niet hoeven te vasten.

Jezus zegt dus niet dat wij niets hoeven te hebben met vasten. Sterker nog, op dit moment is er meer reden tot vasten dan in de tijd dat Jezus op aarde was. Jezus zegt namelijk dat de discipelen niet hoeven te vasten omdat de Bruidegom er is. Het is een periode van feest op het moment dat Jezus op aarde is en dan hoeven ze niet te vasten. Vasten past namelijk niet bij het feest dat Jezus is. Zolang Jezus op aarde is, is het dus feest en hoeven Zijn discipelen niet te vasten, maar er zullen dagen komen dat Hij er niet meer is, dan zullen ze wel vasten. En daarmee zegt Jezus ook iets over jou en mij, als gelovigen in Hem en dus als discipelen op aarde, terwijl Hij er niet meer is. En toch is dat niet hetzelfde vasten zoals de Farizeeërs deden en zoals de discipelen van Johannes de Doper deden. Jezus vertelt er namelijk een gelijkenis achteraan. 

Met het vasten als Jezus er straks niet meer is, is het net als met een nieuwe lap stof. Zo'n nieuw stuk stof zet je niet op een oud stuk stof. Dat past niet op elkaar. Zodra je het dan gaat wassen, krimpt de nieuwe stof terwijl de oude stof dat niet doet en dan scheurt de oude stof nog verder. Het is net als nieuwe wijn, die kun je niet in oude zakken doen. Nieuwe zakken zijn nog rekbaar voor het gisten en bruisen van de nieuwe wijn. Zou je die in een oude zake doen, dan scheurt die oude zak. Zo is het ook met vasten. Het vasten wat tot nu toe was geweest, past niet bij het vasten van de gelovigen in de periode dat Jezus niet op aarde is. Je zou kunnen zeggen dat Jezus' leven in ons zo bruist dat het niet past in het oude van de religie. Waar het in het Oude Testament vaak ging over vasten om God op andere gedachten te brengen en het vaak ging om schuldbesef en verootmoediging voor God vanwege zonden, zo zal het bij de nieuwe manier van vasten niet zijn. Dan zal het veel meer vasten worden omdat we verlangen naar meer van God en meer van Zijn nieuwe toekomst. Of zoals ik pas hoorde: Het is vasten uit heilige ontevredenheid. Vasten om te bidden om doorbraken voor Jezus' nieuwe Koninkrijk en vasten om meer en dieper afgestemd te zijn op God.

Het gaat niet meer om een vasten dat gericht is op vergeving en verootmoediging, maar het is een vasten van bruiloftskinderen die de Bruidegom missen. Het zijn periodes waarin we alles aan de kant willen zetten om echt gericht te zijn op wat Jezus wil doen in en door ons heen en we echt in contact blijven met Hem. Dat begint in de eerste plaats met vasten van voedsel. Daar is met onderzoek uit aangetoond dat dit ook psychologisch helpt om beter te kunnen focussen. Als je dan ook beseft dat dit geestelijk je ook meer richt op Jezus en Zijn Koninkrijk dan ben je met lichaam en ziel meer dan ooit gericht op waar je echt voor leeft. Tegelijk zullen er ook momenten zijn dat je als bruiloftskind perioden zult hebben waarin je een leven van feest hebt en je dus niet vast. Daarmee is duidelijk waarom Jezus geen duidelijke voorwaarden stelt aan het vasten, maar dat het normaal is dat we het regelmatig doen, terwijl er geen verplichting is.

Gebed: Heer, help mij om de keus te maken om alles aan de kant te zetten om juist als ik U mis en ik meer op U gericht wil zijn en op mijn taak op aarde, dat te versterken.