Thema: Lijdenstijd
"Zij antwoordden en zeiden tegen hem: Als deze geen misdadiger was, zouden wij Hem niet aan u overgeleverd hebben." (Johannes 18:30)
Als je Jezus nu echt pijn wil doen met een opmerking, welke opmerking zou dat dan zijn? Welke opmerkingen hebben het emotionele lijden van Jezus enorm vergroot? De afgelopen tijd hebben we al behoorlijk wat momenten bekeken in het leven van Jezus waarbij Hij emotioneel zwaar leed, maar zijn er momenten die groter zijn dan andere momenten? Als je hier naar wilt kijken blijf je wel met het lastige punt zitten dat Jezus er ook Zelf heel bewust voor heeft gekozen om voor jou en mij de prijs te betalen. Wat wij zien als een verschrikkelijke opmerking was voor Jezus misschien wel een belangrijk moment waarbij Hij gewillig de prijs wilde betalen. En soms, en dat is de andere kant, reageren wij wel heel makkelijk met een opmerking als: "Hij wilde toch alles in onze plaats doen?" En we gaan voorbij aan ook dit stuk van het lijden. Welke opmerking kun je maken over iemand die nog nooit iemand kwaad deed?
Dan zeg je dat Hij een misdadiger is en je zorgt dat dit een mening is die zo breed wordt gedragen dat een heel volk er achter gaat staan. Wat een leugen kan doen! Jezus had Zichzelf laten oppakken. Hij koos er Zelf voor om gevangen genomen te worden en de plaats van een misdadiger in te nemen. Dat was Zijn genadige keus voor ons, dat is zeker! Tegelijk als je ziet wat het volk met Hem doet als ze van Kajafas naar Pilatus gaan, dan zie je iets gebeuren wat de grootste verschrikking moet zijn geweest voor Jezus als mens. Het hele volk keert zich tegen Hem. Ze gaan op weg naar Pilatus alsof ze de grootste misdadiger bij zich hebben. En als Pilatus dan naar buiten komt omdat de Joden niet naar binnen wilden komen omdat ze dan hun voeten zouden verontreinigen en Pilatus vraagt wat ze komen doen, dan antwoordt het Sanhedrin, als mond van het volk met: "Als deze (let op dat woordje) geen misdadiger was, zouden wij Hem niet aan u uitgeleverd hebben".
Veracht, de onwaardigste onder de mensen, zegt Jesaja in zijn profetie. Meer verachten van de Zoon van God kun je niet. Zeggen dat Hij een misdadiger is. Ja, inderdaad: Hij is met de misdadigers gerekend. Het volk is helemaal omgeslagen na het Hosanna-geroep bij de intocht en nu willen ze op deze manier van Hem af. Jezus, Hij Die alleen maar goed heeft gedaan. Jezus, Die nooit op wraak uit was. En laten we eerlijk zijn, vanuit Zijn Godheid had Hij alle recht gehad om wraak te nemen, maar Hij koos voor Zijn menselijk volmaakte kant en nam nooit wraak op wat Hem als God was aangedaan. Wat een intense verachting om God Zelf als misdadiger uit te maken.
En ja, terwijl Hij onze zonden droeg, nam Hij de misdaad op Zich, maar als mens is deze aanklacht verschrikkelijk. Hoe zwaar, hoe diep valt dit lijden. Stel je voor, en dat staat in geen vergelijk, dat jij een perfecte werknemer zou zijn, altijd lever je foutloos werk, nooit heb je iets verkeerd gedaan en iemand begint je te beschuldigen van fraude en uiteindelijk sta je voor de rechter. Je deed het niet, maar je wordt wel aangeklaagd. Hoe zou dat voelen? En dan Jezus, zoveel erger, zoveel extremer veracht en vernederd. En ik merk, tijdens het schrijven, dat ik geneigd ben om heel snel verder te gaan en te schrijven: Dit deed Hij voor jou en mij. En toch geloof ik dat we dan aan het lijden voorbij gaan en dat kan niet de bedoeling zijn. Als misdadiger weggezet, intens lijdend onder deze beschuldiging. En wij, laten we vooral stil zijn voor dit lijden.
Gebed: Heer, U werd een misdadiger in onze plaats, maar nu wil ik vooral stil zijn voor dit diepe en verschrikkelijke lijden.
