"Daarop zei hij tegen hen: Pak mij op en werp mij in de zee; dan zal de zee u met rust laten, want ik weet dat deze zware storm u omwille van mij overkomt." (Jona 1:12)
Jona is ontmaskerd door het lot. Dat is nogal wat. Het lot maakt dat Jona openbaar komt als een man die zijn God ongehoorzaam is geweest. Wat het is geweest waardoor Jona dan reageert op deze mannen, zullen we nooit precies weten. Op het moment dat Jona door het lot wordt ontmaskerd, weet Jona dat er uiteindelijk maar één manier is om de zee rustig te krijgen. De mannen zijn zover nog niet, maar Jona weet dat ze hem overboord moeten zetten.
Blijkbaar waren deze mannen zeker niet uit op vergelding en ze waren ook zeker niet wreed. Want ondanks dat Jona zegt dat hij dan maar over boord moet, gaan die mannen er anders mee om. Ze gaan er eerst nog alles aan doen om roeiend aan land te komen. Misschien durfden ze deze man van God ook niet zomaar aan de zee prijs te geven. Dan doe je nogal wat, als je daarvoor kiest. En dat doen ze dus niet en ze doen er alles aan om Jona aan land te krijgen.
En ook als dit niet lukt, zijn ze toch bang voor God. Want stel je voor dat ze onschuldig bloed op zichzelf zouden laten komen. Dan is het einde van hen zeker in zicht, maar aan de andere kant weten deze mannen heel goed dat dit de laatste mogelijkheid is. Alle andere mogelijkheden hebben ze gehad en het enige is het verzoek van Jona nog.
Het ontzag voor God is enorm, terwijl Jona zichzelf eerder zielig vond dan dat hij echt bang voor God lijkt te zijn. En dat is het moment dat Jona overboord moet. Redden wat er te redden valt, maar Jona niet! En natuurlijk dit is het verhaal dat wij kennen. En het is ook nog wel eenvoudig om dit te betrekken op Jona en het op die manier op afstand te houden. Ik wil het vandaag vooral dichterbij brengen.
We begonnen het verhaal van Jona met de vraag naar jou eigen Jona-momenten. En nu wij op het punt zijn dat Jona is ontmaskerd en overboord is gezet, kom ik daar toch even op terug. Uiteindelijk kom je alleen maar in je bestemming op het moment dat Jona overboord gaat. Met Jona aan boord gaat alles mis. Jona staat symbool voor jouw eigen wegen die niets Gods wegen zijn. Jona staat symbool voor de gelovige die Gods stem heeft leren verstaan, maar er toch tegenin gaat. Dat is Jona in jou en mij.
En weet je: Jona moet overboord! Jona die wel Gods stem verstaat, maar deze laat voor wat het is, moet overboord! Geen Jona die ongehoorzaam is. Wat Jona heeft gedacht toen hij overboord ging is de vraag die openblijft. Maar het stukje tussen dek en water zal zijn hele leven aan hem voorbij zijn gegaan. En de Jona in jou en mij die controle wilt hebben en vooral niet het moeilijke met God waardoor wij niet doen wat Hij vraagt. En als jij al eerder in deze serie nagedacht hebt over jouw Jona-momenten, ben jij dan nu bereid om deze Jona overboord te zetten. Zelfs als dan de schrik om je hart slaat en je bijna hetzelfde gevoel krijgt als dat Jona gehad moet hebben tussen dek en water!
Het gaat namelijk om je bestemming en om Gods doel met jou! En wat mag dat kosten? Blijf je roeien met de mannen op het schip van Jona, of durf jij jouw Jona overboord te zetten en er afscheid van te nemen?
