"En aan een ander geloof, door dezelfde Geest, en aan een ander genadegaven van genezingen, door dezelfde Geest." (1 Korinthe 12:9)
Over genezingen is door de tijd heen al zoveel over te doen geweest. Het is, naast tongentaal, de meest verdacht gemaakte gave van de Geest. En laten we eerlijk zijn, er is rond het thema genezing in de kerk ook echt wel eens wat misgegaan. Genezingen die geclaimd en opgeëist werden en dit soort dingen. Toch is het opmerkelijk dat Jezus juist ons de opdracht geeft om zieken te genezen. Heb je het weleens geprobeerd op eigen kracht?
Toch is het Gods bedoeling dat ook dit onderdeel van de hemel, zichtbaar wordt op aarde. Pas vertelde ik iets over die jongen met Down en mijn gedachte dat zijn moeder ook had kunnen vragen of ik voor Down wilde bidden. Op dat soort momenten weet je echt wel dat genezing niet iets van ons is. Pas was ik bij iemand, erg jong, met een ernstige vorm van kanker waar de artsen geen antwoord op hebben. Dan zit je daar, met geloof dat God wonderen doet, maar tegelijk heel klein en ook met angst en beven je af te vragen hoe je bespreekbaar kunt maken dat je om een wonder wilt bidden, terwijl artsen geen hoop meer hebben.
Ik weet niet om elke gave van de Geest ik het meest blij wordt, maar misschien is het wel deze gave! Wat geeft dit hoop in een gebroken wereld. Jezus heeft ons deze gebroken wereld niet ingestuurd met een onmogelijke opdracht om zieken te genezen, maar Hij heeft ons deze wereld ingestuurd met de Heilige Geest en Zijn kracht waardoor genezing zal gebeuren. Daarom kan Jezus ons die opdracht geven om zieken te genezen, omdat Hij, door Zijn Geest in ons Zijn gaven geeft.
Maar ook bij deze gave van de Geest zit er nog een andere kant. Als je een woord van wijsheid niet volgt, heb je er niets aan. Als God gave van genezing geeft op het moment dat Hij het wil, maar wij doen er niets mee, dan heb je hetzelfde als je een woord van wijsheid niet volgt. Gaven van de Geest, waarmee wij volop in het avontuur met God mogen functioneren staan nooit los van onze verantwoordelijkheid. God zegt lang niet altijd op welk moment Hij de gave van genezing geeft, Hij vraagt van ons dat wij ons uitstrekken naar alles wat mogelijk is bij Hem.
Ooit was ik op een gebedskring waar iemand zat met reuma. Echt in een ernstige vorm en tijdens de bijeenkomst kreeg hij telefoon van het ziekenhuis dat hij direct moest komen omdat er iets met zijn bloed niet goed was. Hoe en wat begrijp ik niet helemaal, maar hij moest direct weg. Toen stond er een vrouw op en zij zei dat hij nog even moest wachten. Ze liep naar hem toe en zei: “Heer, in de Naam van Jezus leg ik hem nu de handen op en zeg tegen de bloedwaarden dat ze zich moeten herstellen zoals het bedoeld is, wij doen wat U zegt, doet U dan nu de rest.” Dit is mij altijd bijgebleven. Gave van genezing is ook gewoon gehoorzaamheid waardoor God die gave kan vrijzetten. Ik begrijp er soms ook helemaal niets van, maar ik ben liever gehoorzaam aan het bevel van Jezus zodat Gods Geest de gave kan geven op het moment dat ik die nodig blijk te hebben, dan dat ik blijf bedenken dat ik alles moet begrijpen en vervolgens ongehoorzaam, Gods werk in de weg staat.
Er is gave van genezing, die is beschikbaar voor elke gelovige, op het moment dat God het nodig vindt. En hoe vaker je uitstapt in geloof, hoe meer je gaat ontdekken dat God deze gave veel vaker geeft dan je vroeger had kunnen bedenken.
Gebed: Heer, U geeft hoop in deze wereld als ik gehoorzaam mij uitstrek naar genezing, door de kracht van de Heilige Geest. Ik zal altijd in geloof doen wat U vraagt.
