“En Paulus bleef twee volle jaren in zijn eigen gehuurde woning, en ontving allen die naar hem toekwamen.” (Handelingen 28:30)
Als het boek Handelingen niet stopt bij hoofdstuk 28, maar dat het daarna verder gaat met onze geschiedenissen als discipelen van Jezus Christus in deze wereld, dan is het wel erg makkelijk om te zeggen: “Jij bent Handelingen 29, succes”. Dat zou wel erg kort door de bocht zijn, want hoe geef je dat dan vorm? Om dat duidelijk te krijgen is het goed om even met Paulus mee te kijken wat hij deed, op het moment dat het boek Handelingen zo goed als dicht gaat. Als de laatste woorden geschreven worden van dit Bijbelboek, is Paulus volop aan het werk.
Zelfs terwijl hij gevangen zit, gaat hij wel gewoon door. Hij blijkt die ruimte ook te krijgen om dat te doen, maar het blijkt ook wel dat wat er ook gebeurt, Paulus door wil gaan met dat wat zijn roeping is die hij door Jezus had ontvangen. De roeping als apostel stopte niet op het moment dat de omstandigheden niet meer zo gunstig waren, maar in elke situatie wist Paulus dat het Koninkrijk van Jezus Christus verder de wereld in moest gaan. Paulus wist ook niet hoeveel hoofdstukken er nog zouden volgen.
Paulus wist wel dat het Joodse volk uiteindelijk niet de eerste doelgroep meer zou zijn voor het Evangelie. Na hun afwijzing, heeft dat grote gevolgen gehad en toch ging Paulus, ook in Rome, nog een keer het gesprek aan. En eigenlijk zie je dan gebeuren wat er gebeurt als het Evangelie zijn werk doet. Het overtuigt sommigen wel, maar anderen ook niet. En als Paulus dan zegt dat de redding nu ten deel zal vallen aan de heidenen, dan rollen de Joden met elkaar over straat en zijn de verschillende partijen het niet eens met elkaar. De Joden gaan dan weg, ruziënd!
Maar wat doet Paulus dan? Waar bestaat dan zijn roeping uit op dat moment? Iedereen die naar hem toekwam, die ontving hij. Zij die honger hebben naar de boodschap van Jezus Christus, die wijst hij niet af, maar die ontvangt hij. Ongetwijfeld hebben daar ook nog Joden bij gezeten die tot geloof waren gekomen. In ieder geval, als wij Handelingen 29 zijn, dan betekent het dat je in de eerste plaats open moet staan voor iedereen die naar je toe komt. Dat is ook een soort mond op mondreclame geweest. Degenen die geraakt werden door het Evangelie, namen ook weer anderen mee.
De vraag is dan natuurlijk in de eerste plaats of jij bereidt bent om zo te dienen in deze wereld. Paulus had ook kunnen zeggen: Ik zit nu gevangen, ik stop ermee. Het Koninkrijk van Jezus heeft altijd de eerste prioriteit bij hem gehad, zelfs in de gevangenis. Onderdeel zijn van het boek Handelingen, of eigenlijk, onderdeel zijn van de gelovigen die geroepen worden om de kerk te bouwen, betekent in de eerste plaats dat de dienst aan het Evangelie absoluut de eerste prioriteit heeft, zelfs als je daarvoor je huis moet openstellen voor hen die met belangstelling komen. En pas als dat op orde is, kun je nadenken over wat de boodschap is die Paulus bleef brengen.
Gebed: Heer, ik wil Uw Evangelie en Uw Koninkrijk op de eerste plaats zetten en doorschrijven aan de geschiedenis van Uw kerk op aarde.
