"En als Christus niet is opgewekt, dan is onze prediking zonder inhoud, en zonder inhoud is ook uw geloof." (1 Korinthe 15:14)
Blijkbaar was het in de gemeente van Korinthe nog niet zo vanzelfsprekend dat men geloofde dat Jezus was opgestaan. Er bleek nogal wat weerstand te zijn tegen het wonder van Pasen. Misschien waren er ook wel Joden die er alles aan deden om de opstanding van Jezus te verdoezelen. Vanaf het begin waren er al leugens geweest en hadden ze laten geloven dat de discipelen het lichaam van Jezus gestolen hadden.
Als er één ding heel duidelijk wordt, dan is het wel dat de opstanding van Jezus voluit hoort bij het complete reddingsplan van Jezus. Het betekent zelfs dat als je de opstanding niet gelooft, dat je daarmee alleen nut zou willen hebben van Jezus, in dit leven. Als dat zo zou zijn dan zijn we de meest beklagenswaardigste mensen van deze wereld. Wat heb je dan, terwijl je eigenlijk niets hebt. Hopen op Jezus, voor dit leven, terwijl Hij gewoon in het graf is gebleven, dat is zinloos.
Natuurlijk zou je nog kunnen zeggen dat als Jezus niet is opgestaan, dat onze ziel daardoor niet in de hel terecht zou kunnen komen, omdat die straf gedragen is, maar dan nog is er verder niets meer wat ons geloof zal onderhouden. Dan zou elk woord van Jezus, dat Hij bij ons zal zijn tot aan het einde van de wereld en dat Hij Zijn Geest zou sturen ook niet meer waar. Met andere woorden, als Christus niet is opgewekt, is alles zinloos. Dan is elke preek zinloos, dan is er niets meer wat nog nut heeft van alles wat wij geloof noemen. Zo belangrijk is de opstanding van Christus. Het hele evangelie hangt er aan vast.
Je moet het zelfs nog verder doortrekken, want als Christus niet is opgestaan, dan zijn zelfs de discipelen, die de Evangelieën en is Paulus, die het grootste deel van het Nieuwe Testament heeft geschreven, mannen die leugens hebben verteld en daarmee zou dan zelfs de hele Bijbel op losse schroeven komen te staan, want dan is er niets meer waar. Het getuigenis van de 500 mannen, waarvan de meesten nog in leven waren toen Paulus dit schreef, is een krachtig getuigenis. En ook de ervaring van Paulus is voor hem niet eens een bewijs, maar het is een concrete ervaring. En dit alles bij elkaar is het bewijs dat ook wij hebben. Niemand in de Bijbel vraagt zich ook af hoe het toch mogelijk is dat Jezus is opgestaan. Misschien is een megagoddelijke kracht door Hem heengegaan, maar eigenlijk maakt dat niet eens uit. Het is een feit, historisch bewezen dat Jezus is opgestaan.
Het is fundament voor ons geloof, maar ook voor onze toekomst. Dat wat in het graf van Jezus is gebeurd, dat zal ons straks ook overkomen als Jezus terug gaat komen. Tot die tijd zal ons lichaam wel in het graf achterblijven, maar uiteindelijk mag onze ziel al wel bij God zijn, omdat Jezus is opgestaan. Je merkt wel, dat met dat je hier over nadenkt, het heel lastig is om het allemaal goed te begrijpen. Het zijn woorden, waar we ons nog geen voorstelling van kunnen maken, maar het is waar en op grond van dat geloof zien we uit naar wat komen gaat.
Gebed: Jezus, wat er met U in het graf gebeurde weet ik niet, maar ik wil gewoon geloven dat U bent opgestaan en op grond van alle ervaringen in de relatie met U, weet ik ook dat U werkelijk leeft.
