"Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest is niet volmaakt in de liefde." (1 Johannes 4:18)
Twee vragen die ik je vandaag zou willen stellen. In de eerste plaats een vraag die Johannes al eerder stelde. Of, tenminste, een vraag die opkomt uit wat Johannes al eerder schreef: Hoe is het met je vrijmoedigheid tot God gesteld. Eerder noemde hij dit al in het verband met de onderlinge liefde, maar nu noemt hij dit in verband met de belijdenis dat Jezus de Zoon van God is. En de tweede vraag die ik je zou willen stellen is: Hoe is het met je angst voor God en de angst voor straf?
Misschien denk je nu: Wat zijn dit voor vragen? Het zijn vragen die alles te maken hebben met hoe je in God gelooft. Geloof jij dat het waar is dat als jij in Jezus gelooft als de Zoon van God Die voor jouw zonden is gestorven en opgestaan, dat God jouw helemaal in genade heeft aangenomen? Durf jij ongeremd hierin God lief te hebben? God is liefde, zagen we al eerder. Maar durf je God ook met liefde lief te hebben?
Johannes zegt dat de volmaakte liefde, de vrees buiten drijft. De liefde die Johannes hier bedoelt is de liefde die wij hebben voor God en die te maken heeft met onbegrensd vertrouwen in God. Liefde die te maken heeft dat er nooit geen angst meer is voor God. Angst voor God heeft gedachten van straf in zich. Maar als je God echt durft lief te hebben omdat Hij waarheid is in Zijn beloften en in Zijn handelen, dan is het die liefde van een kind tot zijn vader. Een kind die onvoorwaardelijk van zijn vader houdt is niet bang voor straf, maar weet dat vader het beste met hem voor heeft.
Durf jij zo op God te vertrouwen? En ik denk dat dit een punt is dat wij niet altijd makkelijk vinden, want zou God echt altijd vol van genade zijn als we geloven in Jezus? Zou God soms ook niet gewoon heel boos op ons zijn op het moment dat we het fout doen? Dit is een lastig punt, want wij denken meestal in oorzaak en gevolg, maar in Christus ziet God ons in Hem en ziet Hij ons als heilige mensen en ziet Hij ons niet in onze zonden. Het beschadigd onze relatie met Hem wel, maar we hoeven niet bang te zijn op het moment dat wij struikelen.
Volmaakt worden in de liefde heeft alles te maken met het geloof dat we in Christus werkelijk vrij zijn van elke straf. Er is geen straf meer als de straf is gedragen en als God onze zonden gestraft heeft aan Jezus dan is er voor ons geen straf meer, maar alleen vrijspraak en aanvaarding. Dat is Gods liefde voor ons en als wij Hem meer en meer volmaakt liefhebben, zal angst geen ruimte meer krijgen in onze relatie met God. Dan belijden we onze zonden, weten we dat er vergeving is en komen we met vrijmoedigheid tot God.
Gebed: Vader, Uw liefde en genade is volmaakt, ik heb U lief in het geloof dat U werkelijk niet zult straffen, omdat mijn straf al gedragen is door Jezus.
