"Dezen bleven allen eensgezind volharden in het bidden en smeken, met de vrouwen en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broers." (Handelingen 1:14)
Er zijn van die thema's in de Bijbel die mij altijd raken. Aan de ene zijn dat thema's die met het Koninkrijk te maken hebben en aan de andere kant heeft dat vaak met eenheid te maken. De kerk in Nederland, zoals hij nu is, met alle verdeeldheid, doet mij vaak pijn. Echt pijn. Ik geloof dat de kerk een voorbeeld moet zijn van verbondenheid en eenheid. En ik merk, met een bediening in de kerk, dat dit onderwerp altijd erg beladen is. Want als ik zeg dat ik niets met kerkmuren heb en dat ik geloof in één lichaam, één kerk van Jezus Christus, dan is een opmerking als dat je niet trouw genoeg zou zijn aan de kerk waar je lid van bent, toch vaak snel gemaakt. En misschien klopt het ook wel, de kerk als instituut, ik kan mij daar niet zo druk over maken. Natuurlijk moeten er dingen geregeld zijn, maar dat gevoel van 'ik ben van die' en 'hij is van die', daar kan ik niet mee overweg. Je bent van Christus of je bent van niets.
En ik ben mij er van bewust dat het onmogelijk is om alle kerkmuren af te breken. Er zijn verschillen, maar is dat een reden om geen eenheid te kunnen ervaren? Als we bedenken dat Jezus naar de hemel is gegaan om Zijn Geest terug te sturen, zodat Zijn kerk gebouwd zou worden en Zijn Koninkrijk op aarde zou doorbreken, kunnen wij dan zeggen dat we op leerverschillen, waarbij het niet gaat over onze redding en zaligheid dat we de eenheid niet zouden bevorderen?
Nadat Jezus naar de hemel is gegaan en de discipelen, met de vrouwen en waarschijnlijk met nog meer anderen, moesten wachten, geven ze ons het voorbeeld hoe we als kerk in ieder geval met elkaar moeten omgaan als Jezus ons Middelpunt is. Ook de discipelen hebben echt niet op elk detail altijd op ene lijn gezeten. Later blijkt dat ook maar al te zeer als de apostelen niet meer samen op weg blijken te kunnen. Maar hier leren we hoe Gods kinderen het samen moeten doen. Op het moment dat ze in de bovenzaal aankomen, waren ze eensgezind in het bidden.
Eensgezind bidden, niet iedereen zijn eigen clubje, maar als broers en zussen in Christus eensgezind bidden. En ik geloof dat zonder dit fundament er nooit veel van de grond kan komen dan alleen kerkjes en vormpjes die verdeeld tegenover elkaar blijven staan. Ik wil je uitdagen om de komende maanden structureel met broers en zussen uit verschillende kerken samen te komen en eensgezind te gaan bidden. Bidden om meer van de Geest, bidden om meer van het Koninkrijk, bidden om meer gelovigen. Ga het maar doen, en luister dan niet als die ander net andere woorden gebruikt dan dat jij gewend bent, of net op een andere manier bidt, maar richt je met elkaar op Jezus en op Zijn hart.
Gebed: Vader, ik belijd U dat ik zo makkelijk een ander op afstand houd omdat hij anders lijkt te geloven dan ik. Ik wil niets liever dan eenheid met mijn broers en zussen in Christus. Eenheid, met maar één verlangen: U en U alleen!
