"Zo nam Boaz Ruth en zij werd hem tot vrouw." (Ruth 4:13a)
Vandaag is de laatste Adventsdag, vanavond is het Kerstavond en morgen vieren we Kerst. We hebben de afgelopen weken meegelopen met Ruth en Boaz. We hebben in Boaz heel wat trekken van Jezus gezien. Boaz was een soort profetische voorafspiegeling van Jezus. En uiteindelijk zal het straks als Jezus terugkomt er op uitlopen dat Jezus in het geestelijk huwelijk zal treden met Zijn gelovigen. Daar loopt het op uit! Bij Boaz loopt het ook uit op het huwelijk. Nadat Boaz Ruth heeft gelost en alle getuigen die hebben gezien, wordt Ruth de vrouw van Boaz. En wat voor een vrouw.
We hebben in deze weken al heel wat over Ruth voorbij zien komen. Toch is het goed om even te beseffen en om te blijven beseffen dat het huwelijk van Boaz en Ruth zeker geen vanzelfsprekend huwelijk was. Ruth was niet de vrouw die eigenlijk bij Boaz paste. Ze was in de eerste plaats een heidense vrouw. Met een Moabitische mocht je niet trouwen. Ze hoorde niet bij het volk van Juda, ze was eigenlijk een vreemdeling. Ze paste ook niet bij het volk van Juda. Ze was anders.
Ruth had andere goden gediend, andere gedragsregels geleerd. Ruth was een vrouw met een totaal andere cultuur. Ruth en Boaz het paste eigenlijk helemaal niet. Ruth was arm, had niets meer en kon slechts leven door het werk van de armen te doen. Dat was Ruth, terwijl Boaz een herenboer was, met veel land, met veel aanzien. Boaz had veel onderdanen, waaronder ook veel dienstmeisjes. Die dienstmeisjes waren hoger in rang dan Ruth. En uiteindelijk kiest Boaz voor Ruth. De onaanzienlijke, de andere, het heidense meisje.
Dat is bijzonder, maar heb je ook jezelf even ingevuld in dit verhaal. Want wie ben jij en wie ben ik, ten aanzien van Jezus? Wij horen helemaal niet bij het volk van Jezus, wij zijn een vreemdeling van een andere cultuur, een ander land, met andere goden. Het is helemaal niet logisch dat Jezus terugkomt om mensen zoals wij, geestelijk ten huwelijk te nemen. Er klopt eigenlijk helemaal niets van. Wij passen helemaal niet bij Jezus, daarbij is de rijkdom van Jezus en de armoede van ons zo groot in verschil dat het niet logisch is dat Jezus, Zijn rijkdom verlaat om arm te worden om bij ons te passen. Jezus verlaat Zijn land in de hemel, en komt naar ons toe om één van ons te worden om met ons het huwelijk aan te kunnen gaan. Jezus wordt eigen aan onze cultuur, maar Hij werd er nooit één mee. Jezus heeft gezien welke afgoden wij dienden. En uiteindelijk kiest Jezus er voor om ons te lossen, vrij te zetten van elke schuld, elke zonde, elke macht van deze wereld. Jezus kijkt en ziet ons en zegt: "Ik kan Mijn ogen niet van jou afhouden"
Misschien, wachten op Jezus komst is er maar één ding waar we ons echt over moeten verwonderen: Jezus kwam om jou en mij, maar elke logica, elk redelijk argument waarvoor Hij dit deed ontbreekt aan onze kant. Jezus koos Zelf voor een bruid die het niet waard was, maar die Jezus het waard maakte.
Gebed: Jezus, ik ben gewoon stil, dat U voor mij hebt gekozen. Ik kan geen enkele logica ontdekken dat U, de Allerhoogste, kiest voor iemand zoals mij, maar U doet het en ik verlang naar U.
