“Hij zei: Ik heb gezondigd, eer mij nu toch voor de oudsten van Israël. Keer met mij terug, zodat ik mij voor de HEERE, uw God zal neerbuigen.” (1 Samuël 15:30)
We zijn er nog niet helemaal met het gedrag van Saul. Gisteren zagen we hoe God dit beoordeelde. En misschien zou je toch nog het gevoel hebben dat God het wel heel negatief zou zien. Laat duidelijk zijn en blijven dat God het hart van Saul doorgrond en dat dit dus altijd waarheid is. Toch wordt uit het hele hoofdstuk nog wel meer duidelijk waar je al snel overheen leest.
Saul wil, nadat Samuël hem geconfronteerd heeft met zijn zonden, ineens wel belijdenis doen. Hij ontkent in ieder geval niet zijn gedrag. Maar om duidelijk te krijgen hoe hoogmoedig en hoe eigen gereid Saul is, moeten we nog eens op een paar dingen letten.
Het vrome verhaal van de schapen en runderen is wel duidelijk, die zou hij aan God willen offeren. Maar het is zelfs de vraag in hoeverre dit de echte waarheid is. In vers 9 staat namelijk dat Saul niet alleen schapen en runderen spaarde, maar ook Agag. Hij spaart dus ook de koning van Amalek. Waarom eigenlijk? Is dit, samen met de schapen en runderen een soort overwinningstrofee? Dat past veel beter in plaatje dan het vrome verhaal van het offeren. Zeker ook omdat God de hoogmoed van Saul nadrukkelijk noemt.
En let daarbij ook nog eens even op vers 12. Samuël heeft gehoord dat Saul op de Karmel is geweest en nu naar Gilgal is gegaan. Maar wat heeft hij daar op de Karmel gedaan? Hij heeft daar een gedenkteken voor zichzelf opgericht. En bij deze daad is er meer te zeggen voor de gedachte van overwinningstrofees dan voor de gedachte van het vrome offeren.
God ziet het hart aan, ook van leiders. En als het hart van een leider, en ook van geestelijk leiders, niet gericht is op Gods missie, maar op het zijne, dan gaat het mis. Saul was zijn eigen overwinningen aan het vieren op zijn manier. En God kan dan van alles zeggen en willen en deels wil hij nog wel luisteren, maar uiteindelijk doet hij toch datgene wat hem aanzien geeft.
En zelfs als Samuël dan zegt dat hij niet meer met Saul zal teruggaan, dan wil Saul toch dat Samuël mee teruggaat, zodat Saul door de oudsten van Israël toch nog geëerd zal worden en daar zal Saul dan zijn zonden belijden. En ook dat belijden van zonden is duidelijk eigenbelang van Saul. Hij is bezig om te redden wat er te redden valt, zodat zijn eigen aanzien gespaard zal blijven. Want Saul buigt dan neer voor de HEERE, de God van Samuël. Hoever kan het gaan als leiders hun eigen belang voorop gaan stellen.
De gevolgen zijn groot en God gaat niet toestaan dat dit ten koste van Zijn eigendom zal gaan en scheurt het koninkrijk van Saul af. Uiteindelijk zal Gods plan doorgaan, als zullen er ook onder het volk, onder Saul nog verliezen geteld moeten worden. Hoe wil jij leiding geven, voor welk belang ga jij?
Gebed: HERE God, het is zo verleidelijk om voor eigen belang dingen voor U te doen. Dan gebruik ik Uw eigendom voor mijn belangen. Ik wil dat niet en nooit zover laten komen. Leidt mij in Uw waarheid!
