"En Johannes getuigde: Ik heb de Geest zien neerdalen uit de hemel als een duif, en Hij bleef op Hem." (Johannes 1:32)
We zouden bij de geschiedenis van de doop van Jezus door Johannes de Doper uitgebreid stil kunnen staan bij het feit dat Jezus gedoopt moest worden. Want alle gerechtigheid moest vervuld worden en Jezus moest gedoopt worden als een zondaar, omdat Hij de zonde van de hele wereld droeg. Maar er staat in dit gedeelte nog iets opmerkelijks. Johannes heeft namelijk verteld dat de Geest van God op Jezus neerdaalde. Dat blijkt bij de doop te horen. Op dat moment komt ook Gods Geest op Jezus.
Uit andere gedeelten is het duidelijk dat ook Jezus door Gods Geest werd geleid in Zijn menselijke lichaam. En hier, op het moment dat Hij echt met zijn bediening begint wordt Hij eerst gedoopt. Niet als het moment van tot geloof komen, want Jezus geloofde altijd in Zijn Vader. Maar wel als symbolische keus om de zonden af te laten wassen. In Zijn doop werd alles zichtbaar van Zijn werk op aarde. En toen dit zichtbaar werd in de doop kwam de Geest van God op Hem. God bevestigde Zijn Zoon als Verlosser.
Dit moment is niet vreemd, maar hoe dit symbolisch gebeurd is wel opmerkelijk. We lezen ook bij Paulus dat op het moment dat je tot geloof komt, je ook gedoopt wordt in Gods Geest. Dat gaat niet over de waterdoop, maar over de Geestesdoop. Op het moment van bekering en geloof, paart Gods Geest Zichzelf aan jou. God bevestigt je als Zijn kind. En hoe dan?
Het beeld van de duif is het teken van nieuw leven. De andere plaats in de Bijbel is de geschiedenis na de zondvloed als Noach de duif ziet terugkomen met een tak in haar snavel. Maar wat is de troost van de Geest die komt op jou als gelovige? Er staat dat de duif kwam en bleef zitten. En dat is het nu precies. In de verschijning als een duif kwam de Geest en bleef zitten. Dat geldt voor Jezus, maar ook voor iederen die in Jezus is! Deze duif daalt neer op het hoofd van Jezus en bouwt er eigenlijk zijn nest. Hij blijft er wonen.
Als jij gelooft dat Jezus gekomen is om jouw zonden weg te dragen en daarom een, voor Hem, vernederende doop moest ondergaan, dan geldt ook voor jou dat jij Gods Geest krijgt. En als een duif nestelt Gods Geest Zich in jou. Niet om daarna weer weg te vliegen, maar om daar Zijn woning te bouwen. Hij bouwt Zijn nest, door jouw lichaam als Zijn tempel en woonplaats te gebruiken. En ja, die duif is ook een waarschuwing. Het is een vogel en dan zul je met Zijn nest wel voorzichtig moeten omgaan. Want Gods Geest woont wel in je, maar Hij is wel erg gevoelig. Paulus waarschuwt ons niet voor niets dat we de Heilige Geest niet moeten uitblussen. Laat Gods Geest in je wonen. En Hij is er vanaf het moment dat jij met Jezus onderging in Zijn dood en opstond in een nieuw leven.
Gebed: Lieve Vader, dank U voor de gave van Uw Geest. Wat een wonder dat ik door het geloof een woonplaats werd van Uw Geest. Dank U dat Uw Geest mijn leven leidt, bestuurt, inspireert en vervuld. Ik wil er alles aan doen om Uw Geest niet te verjagen zoals een vogel verjaagd kan worden van zijn nest.
