Jaren geleden begon ik met mijn dochter aan onze eerste lange afstands wandeling. We begonnen aan het Waterliniepad en we dachten om elke keer een etappe van zo'n 15 kilometer te lopen. We gingen dan met de auto naar het eindpunt van de etappe en daar pakten we het openbaar vervoer naar het beginpunt. Ik kan mij die eerste etappe nog heel goed herinneren. Tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Maar we zeiden ook tegen elkaar toen we waren aangekomen: "Yes, gelukt." 

En wat waren we blij, maar als ik nu terugkijk, wat waren we ook nog onbekwaam. We liepen nog met een papieren kaart, tegenwoordig lopen we op GPS, de spullen die we hadden waren lang zo goed niet als nu. Met andere woorden, we wisten ook nog niet zo goed wat het beste was. En zo begonnen we ooit. Maar door de tijd heen, merkten we dat we toch steeds een stukje verder gingen lopen. We planden telkens een iets grotere etappe en langzaamaan begrepen we ook hoe het beter kon. Maar vooral, telkens als we weer verder waren gekomen, merkten we: we kunnen het, ook telkens dat stukje meer. En ondertussen lopen we 35 kilometer op een dag, met GPS en veel betere spullen en telkens weer kijk je dan terug op de vorige keer, als je begint en zeg je: toen konden we het ook. 

Dit is eigenlijk ook hoe je met God leert wandelen. Als je de eerste keer een wonder meemaakt als je met iemand bidt, dan voelt het heel zoekend en onbekwaam, je weet niet wat je moet doen, maar toch probeer je voorzichtig naar Gods stem te luisteren. Ik weet nog goed toen wij ons eerste wonder meemaakten als gezin. Onze jongste dochter kwam met oorontsteking uit bed en mijn vrouw legde haar hand op haar oor en sprak in de Naam van Jezus genezing uit. En werkelijk, de oorontsteking verdween direct en ze heeft de hele vakantie kunnen zwemmen. En wij zeiden: wow, God is zo bijzonder en wij kunnen dit dus met God. 

En telkens hebben die wonderen er voor gezorgd dat we steeds meer merkten dat ons geloof werd gebouwd. We keken terug en konden zeggen: Toen deed God het ook, en als je dan op een volgend moment voor weer een groter avontuur met God stond, durfden we weer te vertrouwen. En zelfs als er niets gebeurt, zelfs dan geloof je dat God trouw blijft. Telkens nieuwe ervaringen in je wandelingen met God, dat bouwt uiteindelijk steeds meer je geloof. En je leert steeds meer hoe je mag bidden en mag vertrouwen. Net zoals met die wandelingen, je vertrouwen wordt steeds groter. Zo durven we steeds meer uit te stappen in geloof.