In wat voor tijd leven wij? We leven in een tijd waar alles snel moet gebeuren. Nergens is meer echt tijd voor en wat nog een groter probleem is: we doen niets anders dan multitasken. Pas multitasten even toe op bidden, wat krijg je dan? Dan ontstaat er zoiets als: Terwijl je zit te bidden, komt er een appje binnen, daar reageer je op, er komt een mailtje binnen, die lees je dan ook nog met een half oog en ondertussen zie je dat er een update voor je computer klaarstaat, die kun je wel doen terwijl je toch zit te bidden, anders moet je er straks op wachten, maar je kijkt ondertussen met een half oog wel of het goed blijft gaan. Nu hoop ik dat ik het overdrijf, maar ik vrees dat er minimaal wel een kern van waarheid in zit. Nu zijn er mensen die zeggen: “Dat is toch oneerbiedig, zo mag je toch niet bidden?” Misschien hebben die mensen gelijk, maar ons hele leven is wel op deze manier opgebouwd. We zijn altijd online.
Vind je het dan gek dat bidden moeite kost? Als bidden betekent dat je een andere wereld in stapt, de geestelijke wereld, dat moeten we ons misschien eens afvragen of die twee werelden wel passen in ene multitaskbeweging. Als je de definitie neemt dat multitasken betekent dat je van alles een beetje doet, dan zou je misschien ook de conclusie moeten trekken dat als je dit toepast op bidden, dat er weinig gebed ontstaat. Ja, bidden kost moeite en sterker nog, als je echt tijd wilt nemen voor gebed, dan kost je dat ook iets en dan ontkom je er ook niet aan dat er dingen blijven liggen omdat je wilt bidden.
Het zou kunnen dat je nu denkt: “Ja, Theo, je hebt je punt wel gemaakt, maar hoe doe ik het dan anders?” Er is maar ene manier om het echt anders te doen en dat is kijken hoe Jezus het deed. Wat denk je? Deed Jezus aan multitasken? Ik geloof zeker van wel. Hij preekte, zag tijdens Zijn preek van alles gebeuren, zag iemand op Hem afkomen die genezing nodig had en tegelijk zag Hij een voorbeeld voor een gelijkenis. Maar er was één ding waarbij Jezus niet multitaskte: Als Hij bad.
Dat begint al in het begin van het Markus-evangelie. Jezus had hard gewerkt en de andere ochtend vroeg stond Hij op. Niemand was nog op en Hij ging naar buiten, alleen. Het gaat niet om het feit dat Hij vroeg opstaat, want dat is zeker niet de standaard bij Jezus’ manier van bidden. Hij zondert Zich af. Geen afleiding, stilte en rust. Niet op een stille kamer in huis, daar werd Hij telkens gestoord. Een plek waar ze Hem niet direct zouden vinden. En ondertussen stonden er bij Hem thuis massa’s mensen voor de deur. Later nadat Hij met vijf broden en twee vissen duizenden mensen te eten had gegeven komt de menigte op Hem af. En wat doet Hij? Hij gaat naar een plaats alleen. Bijna altijd als Jezus overleg zoekt met Zijn Vader, doet Hij dat afgezonderd en in eenzaamheid.
Waarom kost bidden zoveel moeite? Omdat wij tijdens het bidden te vaak veel te veel willen. Als je Jezus’ voorbeeld zou volgen, zouden we een eenzame plaats zoeken. Dat is dus misschien heel vaak wel niet je kamer, want daar gebeurt gewoon veel te veel. Daar kun je niet focussen op de geestelijke strijd, daar word je als soldaat afgeleid. Er zullen mensen zijn die achter hun bureau kunnen bidden, maar ik kan je zeggen dat ik het niet kan. Bij mij moeten echt de prikkels uit en als ik in de rust met God kom, dan verandert het ook van binnen en is bidden veel minder moeilijk dan het lijkt.
Gebed: Heer, help mij om offline in deze wereld te zijn als ik online met U ben.
