Dit is precies waar het in de meeste discussies ook vaak over gaat. De discussie gaat over de regels, maar vaak maar weinig over het doel. En op zich deden die discipelen van Jezus nog niet eens zo heel vreemd. Jezus loopt met Zijn discipelen alleen maar door het veld en onderweg plukken de discipelen een paar aren. Je zou zeggen: Wat is daar nu erg aan? Eigenlijk niet zoveel, maar voor een letterknecht zoals een Farizeeër stond dit gelijk aan werken. Die enkele aar die zij plukten stond voor de Farizeeën gelijk aan oogsten. En ik denk dat er nog wel een regel achter zat waar het niet ging zoals zij vonden dat het moest gaan. De wandeling van Jezus was wellicht ook langer dan een sabbatswandeling, dus indirect spreken ze misschien zelfs Jezus nog wel aan op Zijn gedrag.

Misschien is het antwoord van Jezus wel lastiger dan we denken. Jezus neemt het voorbeeld van David die terwijl hij op de vlucht is, honger heeft en de toonbroden uit de tabernakel heeft opgegeten. Dat mocht in ieder geval niet, maar kennelijk maakt Jezus daar geen punt van als de nood hoog genoeg is. Met andere woorden: "Regels zijn er, maar als iemand in nood is, breekt nood de wet". Daarmee lijkt Jezus wel de deur open te zetten voor heel veel eigen interpretatie. Nu ontbreken er bij Lukas natuurlijk ook nog een paar woorden. We lezen bij Markus dat Jezus ook nog heeft gezegd dat de rustdag er is voor de mens en de mens niet voor rustdag. Het is dus niet de bedoeling dat wij van de rustdag een doel maken, maar de rustdag is er omdat wij het doel van de rustdag zijn. De rustdag is er voor ons en niet andersom.

De hele sabbat is gegeven om te genieten van God. Dat is wat God Zelf zegt als Hij de sabbat instelt. Het gaat om genieten van God en daarbij ook om tot rust te komen. We mogen ons even verblijden in God. Dat sluit overigens ook precies aan bij het vasten. Blijdschap in Jezus maakt dat je niet altijd hoeft te vasten en ook de rustdag is er voor om je blijdschap in Jezus te kunnen beleven. Jezus zet dus niet de deur open dat op de rustdag alles maar gewoon moet kunnen. Ook in het rusten, laat God Zijn zorg zien. Wij zijn namelijk volgens dat systeem van God gemaakt. Wij hebben een dag rust nodig in de week, anders gaat het mis met je gezondheid. Alleen dat betekent niet dat je geen aren zou mogen plukken. Er is niets mis mee als je iets doet wat niet echt werken is en in die wandeling door de velden, waarbij ze ongetwijfeld ook hebben gedeeld met elkaar, is er dus ook gemeenschap dat hoort bij het richten op God.

Jezus is Heer, betekent dat Hij het in alles voor het zeggen heeft en als Hij zegt dat Hij ook een Heer is van de sabbat, dan heeft Hij daar ook alles over te zeggen. Wat deed Jezus op de sabbat? Dat is duidelijk, naar gewoonte ging Hij naar de synagoge. Ja, de sabbat was helemaal gericht op God, bij Jezus, maar hoe bijzonder, Jezus deed wel Zijn werk van Zijn Koninkrijk op de sabbat. Genezing, het Koninkrijk laten komen, lijkt bijna wel bij uitstek te behoren bij de sabbat. Genoeg om over na te denken en je af te vragen of het je om de regels gaat of om het doel. En als het dat geen van beiden is, is het goed om je dan af te vragen of je in gehoorzaamheid gebruik maat van de rustdag.

Gebed: Heer, U bent Heer van de sabbat en U laat ons zien hoe U daarmee om bent gegaan. Ik wil juist die dag gebruiken zoals U die gebruikte en mij richten op U en op Uw Koninkrijk.