Beelden genoeg die je bij het ontvangen van kracht kunt bedenken. Beelden ook genoeg om te bedenken als je die kracht ontbreekt. Je moet bedenken als Jesaja aan het veertigste hoofdstuk van zijn boek begint dat dit een omslag is in het boek. Er zijn meerdere verdelingen op los te laten, maar een van de meest gebruikte verdeling van het boek Jesaja is dat vanaf hoofdstuk 40 het tweede deel van het boek begint. Het eerste deel van het boek heeft wel beloften van de Messias in zich, maar het is ook het deel dat zich in de ballingschap afspeelt. Er staan veel oordeelsprofetieën in, terwijl het tweede deel juist het deel van hoop en herstel is. Het begint met woorden van troost voor de gelovigen in Jeruzalem. De strijd is vervuld en er komt een nieuwe tijd. Een tijd die het volk niet meer kende. Een tijd waarin de slavernij in de ballingschap zal ophouden. En dat terwijl het op dit moment nog allemaal hopeloos is. Het is het deel waar het gaat over een goede boodschap. Jesaja zegt dan: "Zie de Heer, met kracht zal Hij komen. Hij zal opnieuw het volk als een herder leiden".

Je moet bedenken dat het volk eigenlijk geen hoop meer had. En denk nog maar even terug aan het boek Nehemia, als het volk dan terug mag komen, wat is er dan voor vreugde in het land, dat compleet in puin ligt. Kun je nog geloven in het goede, terwijl je er niets van ziet? Ik heb vroeger vaak horen zeggen: Het zijn Gods beloften, daar moet je op gaan staan. Nou, probeer het maar eens als je geen hoop meer hebt. Gods beloften zijn ja en amen, maar als ik het niet zie en ik alleen het tegendeel ervaar, hoelang houd je het dan vol. Ik weet het niet, maar er is wel een sleutel. De sleutel die hoop geeft. Dat zit natuurlijk ook in al die beloften, maar die komt het meest samen in die woorden van Jesaja over verwachten. Als Jesaja het hoofdstuk verder schrijft en over Gods grootheid en macht spreekt, dan komt hij nog uit op de uitspraak: "Waarom zegt u: Mijn weg is voor de Heer verborgen en mijn recht gaat aan mijn God voorbij?" Hoe groot God ook is, hoeveel macht Hij ook toont, toch blijkt bij het volk en bij ons al vaak niet minder, de vraag te blijven waarom God niets lijkt te doen. Wij doorgronden God niet, maar wat we doorgronden van God is dit: Hij geeft de vermoeiden kracht en iemand die geen kracht meer heeft, die vermeerderd Hij de kracht. Wij houden het niet vol, zelfs jonge mannen niet, tenzij wij de Heer verwachten.

Verwachten van de Heer is niet iets waar Jesaja een exact moment aan geeft. Het is een diepe hoop van verwachten dat de Heer zal komen. Wanneer is niet bekend, maar de hoop dat Hij zeker zal komen, die verwachting, geeft nieuwe kracht. Hoop doet leven, zeggen wij wel eens. Ik zou zeggen: Verwachten van de Heer, is leven! Wij verwachten de Heer, meer nog dan Israël in de ballingschap. Zij verlangden naar terugkeer, maar wij verlangen naar de eeuwigheid waarin we verlost zijn van alles wat niet is dat het moet zijn. En volhouden in geloof, kan alleen door de Heer te blijven verwachten. Het leven is geen vanzelfsprekend feestje, helemaal niet, maar door te verwachten ontvang je telkens nieuwe kracht en sla jij je vleugels telkens weer uit. 

Gebed: Heer, ik verwacht U, ook als moedeloosheid soms kan toeslaan of mijn omstandigheden Uw komst nodig hebben, maar ik blijf U verwachten!