Ik zal beginnen met een heftig voorbeeld. Eigenlijk zijn het er meerdere bij elkaar. Ga even mee naar Egypte, daar waar Israël in de slavernij zit. Dan komt het moment dat God hen komt bevrijden, maar dit gebeurt niet direct. Er is eerst nog de strijd met farao. Er is een geestelijke strijd gaande om het volk Israël en de farao wil hen niet laten gaan. Mozes en Aäron moeten blijven proberen om het volk mee te krijgen. Telkens gebeurt dit maar niet en keer op keer laat God een plaag over Egypte komen.

Bedenk even hoe dit voor Mozes en Aäron geweest moet zijn. Elke keer weer een plaag en toch geen bevrijding. Maar er gebeurt nog iets, waar we vaak maar snel overheen lezen en zo snel mogelijk te zien wat de volgende plaag zal zijn. Nadat er weer een plaag is uitgebroken komt de farao toch in angst te zitten en telkens laat hij Mozes en Aäron roepen. En wat moeten Mozes en Aäron doen? Precies, ze moeten bidden tot God. De farao wil dat ze bidden tot hun God zodat de plaag zal ophouden. In ieder geval drie keer moeten ze bidden of de plaag ophoudt. En iedere keer belooft de farao dat hij dan het volk zal laten gaan.

Nu kun je dat een keer of twee zo doen, maar verplaats je even in Mozes en Aäron. Ik weet niet hoe jij zou reageren als je na de vierde, zevende of de achtste keer wordt geroepen door de farao om het probleem op te lossen, maar ik zou ongeveer zo reageren: “Beste man, je kunt van alles van mij vragen, maar ik zit nog steeds hier met het volk en je hebt mij niet laten gaan, dus je bekijkt het nu maar, ik blijf niet bidden om een oplossing van een plaag”.

Kracht van gebed is niet iets dat alleen iets is dat God je geeft voor de leuke dingen. Weet je, ik zou het liefste zeggen dat de kracht van het gebed vooral zichtbaar wordt in positieve dingen als genezingen, duidelijke leiding van God en dit soort dingen. Maar ik geloof dat God ook van ons vraagt om voor onze vijanden te bidden en dat Hij in hun leven ook grote dingen zal doen. Misschien zijn deze gebeden nog wel lastiger dan al die andere gebeden. Want bidden voor een doorbraak in het leven van iemand die je liever niet te veel ziet, is wel even wat anders dan bidden voor iemand die dichtbij je staat. En als je dan ook nog te worstelen krijgt met een verhoring van een gebed voor je vijand en geen verhoring voor diegene die je liefhebt, dan is het thema ‘Kracht van gebed’ ineens een heel lastig thema geworden.

Het blijft gaan over de vraag of je in elke situatie echt durft te vertrouwen op Gods Vaderlijke zorg voor jou en anderen. Mozes neemt zijn verantwoording en bidt voor de farao. Het gevolg is dat hij door God geholpen wordt en daardoor zijn hart verhard en hij Israël geen vrijheid geeft. Daar lijkt toch niets van te kloppen? En toch was dit volgens het plan van God. En vanuit Gods perspectief van genade is het de opdracht om ook voor de farao te bidden. Ook voor de farao’s in jouw leven, zelfs als dat iets uitwerkt, waar je eigenlijk niet op zit te wachten. Zodra Mozes namelijk bidt, laat God de plaag weer ophouden. Dit is een onderdeel van voorbede, van gebed voor de ander, waar God jou in wil gebruiken om dingen te veranderen.

Gebed: Heer, als ik kies om te bidden voor mijn farao’s, dan maak ik een keus die ik eigenlijk lastig vind, omdat het zomaar zo kan zijn dat U hoort naar mijn gebed, omdat U de gebeden van Uw kinderen serieus neemt. En toch wil ik uit genade leven en ook genade uitdelen, ook als U dit van mij vraagt.