Het is wel een opmerkelijke plaats voor de bruid van de Koning om de woestijn als afkomst te hebben. Dat heeft niet veel met Koninklijke waardigheid te maken. Maar als we dan bedenken waar wij vandaan komen dan zijn deze woorden niet minder op ons van toepassing. Want moeten we niet heel vaak zeggen dat het leven als de toekomstige bruid van Christus op aarde vaak een woestijnleven is? Het is echt de hemel nog niet en de dorheid doet meer aan de woestijn denken dan aan het paradijs. Maar dat is het ook precies, het is ook het paradijs nog niet en ook de hemel nog niet.

Maar hoe komen we straks nu aan op de bruiloft? Er staat nergens in de Bijbel dat we als gelovigen zelf richting de hemel moeten zien te komen. Net zo min als dat de bruid uiteindelijk voor de laatste keer uit de woestijn moet komen. Haar weg waardoor ze uiteindelijk uit de woestijn komt, mag ze afleggen terwijl ze leunt op haar Liefste. Dit is een beeld dat twee kanten heeft.

De ene kant is dat de bruid zich overgeeft aan haar Liefste. Ze maakt zichzelf helemaal afhankelijk van Hem die zij liefheeft. Ze leunt op Hem, ze is helemaal afhankelijk en steunt niet op haar eigen kracht. Zo zien de dochters van Jeruzalem de bruid uit de woestijn komen, zoals de engelen de gelovigen op weg zien gaan naar de hemel waar de bruiloft straks zal zijn. Maar de andere kant is ook waar: Haar Liefste is helemaal betrouwbaar. Hij doet er ook alles aan om haar uiteindelijk uit de woestijn te halen en haar straks voor altijd bij Hem Thuis te laten zijn.

Midden in de woestijn, mogen wij helemaal leunen op Jezus. Wij hoeven het niet zelf te doen, onze Liefste helpt ons. Of eigenlijk, onze Liefste doet het helemaal voor ons. Door het lijden heen en door de dood heen, neemt Hij ons mee uit de woestijn. En daar heeft Hij alles voor gedaan wat nodig was, zodat we uiteindelijk echt niet in de woestijn zullen achterblijven, maar als op adelaarsvleugels gedragen worden tot in ons hemels Thuis. Hij zal ons in de bruiloftszaal brengen en wij leunen op Hem. Dat is mijn Liefste, dat is Hij naar Wie mijn hart helemaal uitgaat! En straks... ben ik Thuis! En straks... voel ik nooit geen woestijn meer, maar voel ik eeuwige liefde van mijn Liefste!

Gebed: Mijn Liefste, U haalt mij op uit de woestijn en daarom weet ik zeker dat ik Thuis zal komen. Daardoor twijfel ik niet dat ik als nog zal omkomen in de woestijn, want U staat in voor mijn hele redding.