Mag het vandaag stil worden, stil voor het ontzettende dat er gebeurd is. Stil voor het feit dat God stierf aan een kruis. Stilte uit eerbied en diep ontzag omdat God Zijn leven niet liever had dan de dood. Stilte omdat God in Jezus Zijn lichaam liet pijnigen tot in de dood. Er passen eigenlijk om een dag als vandaag geen woorden. Elk woord is werkelijk teveel. En ik merk dat het moeite kost om woorden te vinden na Goede Vrijdag en voor Paasmorgen. De stilte is nodig om morgen de overgang naar de overwinning te kunnen maken.

Ik weet niet hoe de vrouwen en Jozef van Arimathea zich gevoeld hebben. Jozef heeft het lichaam van Jezus opgevraagd bij Pilatus en hij kreeg het mee. Jozef was een aanzienlijke man in Jeruzalem en blijkbaar was ook zijn liefde voor Jezus zo groot dat hij zijn status er voor over zou hebben en zich bekend maakte als een volgeling van Jezus. Een raadsman, die bij Pilatus om het lichaam vraagt van een gehate man als Jezus. De meeste kruiselingen kregen geen eervolle begrafenis, maar Jozef neemt Jezus van het kruis af om Hem te begraven.

Wat moet dat geweest zijn. Er waren eigenlijk geen woorden voor, dan eerbiedige stilte, waarbij het nog maar de vraag was of hij het al helemaal begreep. De vrouwen waren er ook bij en zij zagen waar Jezus werd gelegd. Ze keken toe, schijnbaar in stilte en eerbied. Dat is het ook wat alleen past.

Sterven is niet iets waar we een feest van mogen maken, al komen we dat steeds vaker tegen, maar zeker op deze plaats, na zo'n sterven dan zijn er geen woorden meer. Dat onrecht, zo diep... Nooit deed Hij iets fout, en toch loopt het zo af. Maar nog dieper is de waarheid dat God Zelf daar in Jezus wilde sterven in onze plaats. Hij doorging de diepste pijn en godverlatenheid, Hij ging door de dood heen, zodat wij kunnen leven. Daarvoor onderging Jezus het diepste lijden dat de wereld ooit heeft gezien. Welke woorden kun je dan nog bedenken. Jezus legt nu, na zware arbeid, Zijn hoofd neer in het graf tot op het moment dat Hij straks zal opstaan.

En wij, wij zijn stil... stil omdat zoveel genade ons ten deel viel. Wij zijn stil omdat God niet te groot was om dit voor ons te doen. Stil voor het aangezicht van God, maar misschien maar een paar woorden: "Heere, dank U!"

Gebed: God, het ontbreekt mij aan woorden als ik stilsta bij het graf van Jezus. Ik zwijg, in aanbidding en in verwondering en ik aanbid U.